آيا ما ايرانيان بهترين مردم دنيا هستيم؟تابان خواجه نصيريٍ
اينكه چگونه مي‌توانيم سخنراني خوبي داشته باشيم و يا اينكه سخنران خوب چه كسي است، از جمله سوالات متداولي است كه اخيراً از من درباره آن پرسيده شده است. قصد دارم در اين شماره از خبرنامه، به اين موضوع اشاره كنم و البته به معرفي دوره‌ي جديدي از سمينارهايم كه به اين موضوع اختصاص دارد بپردازم. ببينيد، اجراي يك سخنراني خوب به تنهايي هدف نيست. سخنراني در حقيقت يك وسيله است و وسيله اي است براي رسيدن به هدف، و هدف آن چيزي است كه شما مي‌خواهيد مخاطبين شما، با اطلاعاتي كه از طريق سخنراني شما، به آنها داده شده است، انجام دهند.
متاسفانه، ما در كشور خودمان ايران، سخنران خوب، كم داريم. بسياري از افرادي كه ميكروفن دستشان مي‌گيرند يا پشت ميكروفن مي نشينند نمي‌دانند كه وظيفه و مسئوليت بسيار سخت و دشواري بر دوششان قرار گرفته است. هدف خودشان را يا نمي‌دانند و يا اينكه تمام هوش و حواسشان را داده‌اند به خودشان يا سخنراني‌شان و يا اينكه به اشتباه، هدفشان، فقط سخنراني كردن براي جماعتي بوده است و همين. بي هدف، از همان ابتدا كه شروع به صحبت مي‌كنند، از شاخه اي به شاخه‌ي ديگر مي‌روند و چنان غرق در خودشان و ابهت دوربين يا ميكروفن يا جمعيت شده‌اند، كه در حين صحبت، گاهي باز مي گردند به همان شاخه هايي كه قبلاً روي آن نشسته بودند.
يك سخنران خوب، پيش از هر چيز، ابتدا، هدف خودش را از سخنراني به خوبي مي‌داند و نيز، وسيله‌اي را كه در اختيار دارد يعني همان فعل يا عمل سخنراني را هم به خوبي مي شناسد. با دانستن هدف، او به راحتي مي‌تواند كنترل و فرمان سخنراني را در دست بگيرد و بين موضوعاتي كه مي‌خواهد ايراد كند، براند و در نهايت به هدف اصلي خود برسد. رسيدن به هدف بسيار مهمتر از خود سخنران و سخنراني است و اين چيزي است كه متاسفانه بسياري از كساني كه در ايران پشت ميكروفن‌ها و روبروي دوربين‌ها و جمعيتها مي‌نشينند نمي‌دانند. به اعتقاد من، اين افراد يا درست آموزش نديده‌اند، يا درست مطالعه نكرده‌اند و يا اينكه اصلاً اهميت نداده‌اند كه به عنوان سخنران، آنها وظيفه‌اي مهتر از تنها و صرفاً بيان يك سري از مطالب را بر عهده دارند.
شما به خوبي مي‌دانيد كه براي هر كاري، لازم است كه ابتدا براي خودتان يك هدف معين داشته باشيد. شما مي‌خواهيد كه به اين هدف برسيد و براي همين كاري انجام مي‌دهيد. يك سخنران خوب، يك سخنران برتر (در ميان عده‌اي سخنران ديگر) هدف خودش را به خوبي مي‌داند: او مي‌خواهد كه مخاطبش بعد از شنيدن سخنراني كاري را انجام دهد كه سخنران آن كار يا عمل را به عنوان راه حلي براي حل (برخي يا همه‌ي) مشكلات مخاطب يا مخاطبين در نظر دارد.
دوستان از من مي‌پرسند كه يك سخنران خوب چه كارهايي بايد انجام بدهد كه به هدفش برسد. من با ديدي كه از سخنرانان خودمان در ايران دارم، از شما اجازه مي‌خواهم كه در اينجا صراحتاً بگويم كه اول از همه سخنرانان ما بايد بدانند كه هدفشان از حضور و صحبت در جمع چيست؟ ميزبان از سخنران دعوت مي‌كند كه در يك جلسه شركت كند و خودش با نيم ساعت تا سه ربع تاخير وارد مي‌شود، از اين هم بگذريم كه هيچيك از تداركات سالن براي تشكيل و شروع جلسه آماده نيست، اين آقاي ميزبان باهوش! به عنوان اولين سخنران يا ميزبان جلسه ميكروفن را در دست مي‌گيرد و مي‌گويد : والله راستش را بخواهيد نمي‌دانم براي چي دور هم جمع شده‌ايم! يك عده افرادي به عنوان سخنران و حاضرين دعوت شده‌اند كه من شخصاً زياد آنها را نمي‌شناسم و ... - شما باشيد از اين آدم چه حالتي به شما دست مي‌دهد! ميزباني كه خود از فرد سخنران براي شركت در جلسه دعوت كرده است، يعني خود برگزار كننده جلسه است، نام سخنران را نمي‌داند يا خودش را به نفهمي مي‌زند! بعد كمي صحبت مي‌كند و به اين ترتيب جلسه شروع مي‌شود. جلسه‌اي كه به اين ترتيب شروع مي‌شود معلوم است كه چه مي‌شود! كسي كاري انجام نمي‌دهد، صحبت ها اثري نمي‌گذارد و فعل و انفعالي در جمعيت و ساير سخنرانان مشاهده نمي‌شود. در ايران، اكثر كساني كه ميكروفن سخنراني را به دست مي‌گيرند در عالم خودشان گيج مي‌خورند و نه هدف از وجود خودشان را مي‌دانند و نه ابزاري كه در اختيارشان قرار گرفته را مي‌شناسند: آمده‌اند آنجا كه باشند و فقط همين! اين افراد متاسفانه حتي مخاطبين يا مدعوين خود را به خوبي نمي‌شناسند و مشكل و نياز آنها را نيز درك نمي‌كنند و در سال متاسفانه بسيار از اين سمينارها و جلسات در كشور، با بودجه‌هاي كلان دولتي و خصوصي برگزار مي‌شود، حاصل، هيچ! از من مي‌شنويد كتاب دوست و همكار عزيزم آقاي حسن نراقي را بخوانيد، فوق العاده است. جامعه شناسي خودماني يا چرا ما عقب مانده‌ايم؟. آقاي نراقي در اين كتاب بخوبي گفته است كه چرا ما عقب مانده‌ايم! فصل به فصل اين كتاب فوق العاده است. ما ايراني ها فكر مي‌كنيم كه همه چيز مي‌دانيم، نمي‌خواهم از نوشته‌ام دور شوم ولي اين كتاب را بخوانيد و ببينيد كه چقدر درست است. ما ايراني ها چقدر به راحتي و بي خودي و بي دليل به هم دروغ مي‌گوييم، به هم حسادت مي‌كنيم، از بار مسئوليت شانه خالي مي‌كنيم، ادعاي همه چيز داني داريم و حقيقت گريزيم و با تاريخ ناآشنا. مدام اشتباهات را تكرار مي‌كنيم و بي جهت بر اشتباهاتمان پافشاري مي‌كنيم. آقا جان اگر سخنراني بلد نيستي، اگر فن بيان بلد نيستي، اگر فقط صحبت كردن در جمع براي تو هدف است و ابزارت را نمي‌شناسي، خيلي راحت بگو نمي‌دانم. دوست داري سخنراني كني، بايد سخت آموزش ببيني، سخت مطالعه كني و سخت تمرين كني تازه بعد از آن بسيار فكر كني كه فكر كردن سخت ترين كار است. اينجا، وقتي مي‌بيني، سخنران بي هدف آمده است، يا وقتي كه مي بيني از رو مي‌خواند، يا وقتي كه مي‌بيني جوري حرف مي‌زند كه انگار توي دلش دارد حرف مي‌زند، يا وقتي مي‌بيني تمام مدت كه دارد حرف مي‌زند ام و اووم‌هاي بي خودي مي‌كند، يا وقتي كه مي‌بيني درباره مخاطبش چيزي نمي‌داند، مشكل او را نمي‌فهمد، روش آغاز و خاتمه صحبت را نمي‌داند، بدون اطلاعات و آمار موثق آمده است، بدون تمرين آمده است، بدون تحقيق آمده است، فقط دلت مي‌خواهد كه به عنوان يك شنونده، سرت را بكوبي به ديوار. شايد هدف واقعي برخي از سخنرانان ايراني همين باشد كه مخاطب سرش را بكوبد به ديوار (: ببينيد، هر كاري فنون و مهارت هايي دارد و بيش از هر چيز لازم است كه آموزش ببينيد و تمرين كنيد. دوستاني كه در سمينارها و سخنراني‌هاي من بوده‌اند، محبت داشته‌اند و پيامها و يادداشتهايي براي من و يا براي برگزار كننده ارسال كرده‌اند كه مثلاً خواجه‌نصيري در فلان سمينار بهترين سخنران بوده است و چه و چه ها ... براي من سخنران، درس اول اين است كه از هدفم دور نشوم، درس دومم اين است كه به خودم مغرور نشوم و درس سوم اين است كه آنچه آموخته‌ام را بلافاصله آموزش دهم. يك سال و نيم طول كشيده است كه رئوس مطالب آموزشي و سمينارهاي آموزشي براي اجراي يك سخنراني موفق را تهيه و تنظيم كنم. امكان اين كه همه‌ي مطالب را در يك مقاله بياورم وجود ندارد و هنوز هم اين سمينار را از طريق سايت اعلام عمومي نكرده‌ام، مي‌بينم يك عده‌اي، شمشير از رو بسته‌اند كه بيا و ببين.
اين مقالات و مطالبي كه در سايت آمده است، قرار نيست كه همه‌ي دانش، تجربه يا مهارت هاي لازم براي موضوع مقاله را به خواننده دهد، چنين چيزي شخصاً و با توجه به وقت محدودي كه دارم امكان پذير نيست. هدفم از نوشتن اين مقالات و مطالب و ارسال آن براي اعضاي خبرنامه‌ها و بازديد كنندگان از سايت، صرفاً اهميت دادن به موضوع يا عنوان مقاله است و اينكه در ميان خطوطي كه نگارش مي‌شود با شما به عنوان خواننده ارتباط برقرار كنم. خداي من گواه است كه به هيچ عنوان قصد ادعا كردن در هيچ زمينه‌اي ندارم و مطمئنم كه بدون ادعا كارها بهتر انجام مي‌شود. ايجاد بستر مناسب فرهنگي و فرهنگ صحيح استفاده از تكنولوژي‌هاي مدرن و فوق مدرن با آموزش آغاز و تداوم مي‌يابد. خواهش من اين است كه پس از خواندن اين مطلب، هدف اصلي مرا بگيريد. كداميك از موارد زير هدف من بوده است در نوشتن اين مقاله:
۱- اينكه بدانيم اجراي يك سخنراني به تنهايي هدف نيست بلكه يك وسيله است؟
۲- انتقاد از برخي سخنرانان ايراني يا آن ميزبان باهوش!؟
۳- خواندن كتاب جامعه شناسي خودماني و توصيه خواندن آن به ديگران؟
۴- تبليغ يكي از دوره سمينارهاي خودم به نام اجراي يك سخنراني موفق؟
فرض كنيم كه آنچه در اينجا آمد متن پياده شده از يك سخنراني من باشد، پس از پايان سخنراني شما چه مي كرديد؟ چه عملي انجام مي‌داديد؟ كاري كه انجام مي‌دهيد، هدف من است!
در فكر حضوري موفق بر روي اينترنت هستيد اما هيچ از بازاريابي و ابزارهاي اينترنتي نمي دانيد، وبلاگ يا سايتي داريد كه مدتهاست فقط داريد براي آن هزينه مي‌كنيد خلاصه اينكه آن درآمدي كه انتظارش را داشته‌ايد را هنوز نتوانسته ايد به دست آوريد. ما مي‌توانيم به شما كمك كنيم. براي شركت در سمينارهاي خصوصي / گروهي بازاريابي اينترنتي و دريافت خبرنامه‌هاي رايگان تابان خواجه نصيري همين امروز با شماره تلفن / فكس 44104518 در تهران و يا از طريق فرمهاي سايت تماس بگيريد.
