::: جهت مشاهده و مطالعه مطالب تازه به مرور این صفحه ادامه‌دهید!

اعتراضات مردم در سرتاسر کشور و در شهرهای بزرگ و ‌کوچک در حالی وارد سومین هفته خود می‌شود که روز گذشته زاهدان مرکز استان محروم سیستان و بلوچستان شاهد یکی از غم‌انگیزترین و اسف‌بارترین صحنه‌ها و لحظه‌ها در فاصله دو هفته گذشته بود. در حالی که به نظر می‌رسد رژیم جمهوری اسلامی دیوانه‌وار و مست از قدرت و اقتدار و‌گردن‌کلفتی به سیم آخر زده است، در فضای رسانه‌ها اما جنگ روایت‌هاست که کماکان ادامه دارد: مردم معترض که با رمز #مهسا_امینی، شعار «زن، زندگی، آزادی» سر می‌دهند در بیش از یکصد شهر بزرگ و کوچک ایران و تقریبا به همین تعداد شهر در دیگر نقاط دنیا برای اعتراض و همدردی با یکدیگر به خیابان‌ها ریخته‌اند. زنان معترض، با شعار «نه روسری، نه توسری» حجاب و روسری از سر برداشته‌ و آنها را به آتش کشیده‌اند و در پاسخ، حکومت نیز با رمز «تروریست‌ها» و «تجزیه‌طلبان» وارد این کارزار شده معتقد است دشمن می‌خواهد مردم را روبروی هم قرار دهد. حکومت ایران بر این باور است که کار اینها، این به خیابان ریخته‌ها، از اعتراض و عزاداری گذشته است، اینها که در شهرهای ایران و کشورهای مختلف روی کره زمین به خیابان‌ها و میدان‌ها آمده‌اند «برانداز» و «تروریست» اند. مورد حمایت غرب، دوست پسر، دوست دختر یکدیگر، برای این اغتشاشات از یک سال پیش برنامه‌ریزی کرده‌اند! به عنوان مثال، در سیستان و بلوچستان، حکومت می‌گوید همه‌ی آنهایی که کشته و زخمی شدند «تروریست»هایی بودند که می‌خواستند کلانتری ۱۶ (و دو کلانتری دیگر) در زاهدان را به تصرف خود درآوردند. از سوی دیگر، در حالی که رسانه‌های داخلی از صدا و سیما گرفته تا سایت‌های خبری و خبرگزاری‌هایی که همگی تقریبا بدون استثناء خبرنگاران‌شان شدیداً کم آورده‌اند و کمتر یادداشت و مطلبی در تجزیه و تحلیل وقایع می‌نویسند، از تلویزیون ایران اینترنشنال که تقریبا می‌شود گفت اکنون پنج سال است برای چنین روزهایی هفت روز هفته و بیست و چهار ساعته به گونه‌ای کاملا خوش آب و رنگ و‌ پر زرق و برگ، متمرکز، حرفه‌ای و تخصصی تبدیل شده است به سکو و رسانه‌یی «برای» معترضان داخل و خارج از کشور، سرمایه‌گذاری کرده است و انتظار می رود پولی که برای این شبکه گذاشته اند دیگر رو به اتمام است و این اخرین تیرترکش‌شان است، خبر می‌رسد که اقشار مختلف مردم، پس از نماز جمعه (دیروز ۸ مهر ۱۴۰۱) شروع به سر دادن شعارهای اعتراضی خود کرده بودند که در همان مسجد و مصلی در حالی که سرنشینان اتومبیلی در حال پخش اسلحه‌های جنگی میان مردم بودند!!! ناگهان مورد حمله قرار گرفته‌اند. ایران باید به صورت شفاف اعلام کند دقیقا اینها چه کسانی بودند و مورد حمایت کدام گروه‌ها و احزاب بوده‌اند که اسلحه بین مردم توزیع می‌کردند، با چه انگیزه‌ای این کار را می‌کردند!؟ از میان خبرها، واقعا درک این که کدامیک از‌ این روایت‌ها به حقیقت نزدیک‌تر است واقعا کار سخت و مشکلی است. بر اساس اخرین گزارش‌ها، تاکنون و تا لحظه نگارش این روایت، بیشتر از ۱۹ نفر جان خود را از دست داده‌اند، بیش از ۲۰ نفر زخمی و عده‌ای هم شناسایی و دستگیر شده‌اند.

این آدرس پست الکترونیکی برای دریافت نظرات و پیشنهادات، طرح سوالات کلی و متداول شماست. شما همچنین می‌توانید از طریق یک «فرم تماس» که لینک آن در بالا گوشه سمت چپ صفحه اصلی سایت نیز قرار دارد (قابل دسترسی از طریق مرورگر وب کامپیوتر تبلت، لپ‌تاپ یا دسکتاپ شما» می‌باشد) با ما تماس بگیرید‌.

پیش از اختراع ماشین چاپ و آغاز صنعت چاپ و نشر، اولین و ابتدایی‌ترین نوع روزنامه‌نگاری محدود بود به حرف و حدیث‌های مردم. تجار، ملوانان و ماجراجویان و مسافران سرزمین‌های دور و نزدیک که اولین روزنامه‌نگارانی بودند که اخبار سرزمین‌های دور و نزدیک را جمع‌آوری می‌کردند و این اخبار را با خود به سرزمین مادری و وطن‌شان می‌آوردند و اینها بودند که اخبار و داستان‌های خبری را برای دیگران «روایت» می‌کردند. پس از اینها، دوره‌گردان و فروشندگان خرد کالا و خدمات بودند که روایت‌هایی را که شنیده بودند برای مردمان عادی دیگری که می‌دیدند بازگو می‌کردند. همین جا ببینید که «روزنامه‌نگاری» تا چه حد به «بازاریابی» و «فروش» کالا و خدمات نزدیک است. ... پس از اینها قدیمی‌ترین نسل از کاتبان دست به کار می شدند و آنچه از روایت‌های مختلف شنیده و دیده بودند برای استفاده آیندگان بر روی پوست حیوانات و برگ درختان و بعدها بر روی کاغذ می‌نوشتند تا برای نسل‌های آینده باقی بماند. روزنامه‌نگاری به شکل سنتی و پس از اختراع چاپ اما در اواسط قرن شانزدهم در ونیز ایتالیا در قالب «اعلامیه‌های مکتوب» که به قیمت یک گزتا (واحد پول ونیز دران زمان) فروخته می‌شد اما بسیاری شروع رسمی روزنامه نگاری را از قرن ۱۸ می دانند. جمع آوری و توزیع و پخش اخبار و اطلاعات به شکل صوتی و تصویری در قالب رادیو تلویزیون از قرن بیستم و اینترنت هم همانطور که می‌بینید از اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم آغاز شد.

معتقدم و سخت بر اين نظر، چون هميشه، تاکيد و پافشاري دارم که ما در ايران امروزمان روزنامه نگار به معناي‌ واقعي کلمه يعني ژورناليست نداريم. ژورناليسم داراي ارکاني است که به دلايل مختلف در اين گوشه از دنيا (خاورميانه و شرق دور) فراموش شده است. روزنامه نگاري در ايران فاقد دقت، کنجکاوي و حرکت در سمت و سوي منافع مردم است. اين آفتي است که به جان اين رشته در اين مملکت افتاده است و اگر فردي از جان گذشته، بخواهد فقط يکي از اين ارکان را مورد توجه و عنايت قرار دهد، ديگر نامش را در هيچ روزنامه و رسانه اي نخواهيد يافت. روزنامه نگاري که بخواهد اطلاعات و اخبار و آمار و ارقام صحيح را با دقت جمع آوري کند از همان ابتدا به در بسته زده است، به غلط هدايت می‌شود و به سادگي خواهيد ديد که هيچ مرکز و اداره و سازمان خبری و آماري حاضر به پاسخگويي صريح و صحيح به او نيست. در اينجا، ناگهان تمام منابع ارتباطي و اطلاعاتي، طبقه بندي شده و محرمانه تلقي می‌شوند. (تابان خواجه‌نصیری، تهران - سی و یکم شهریور ماه ۱۳۸۷)

درباره روزنامه‌نگاری اگر بخواهیم چیزی بگوییم همین قدر کافی است که یادی کنیم از «گابریل گارسیا مارکز» نویسنده کلمبیایی و برنده جایزه نوبل ادبیات. مارکز از روزنامه‌نگاری به عنوان بهترین حرفه جهان یاد می‌کند. این نویسنده فقید "صد سال تنهایی" که خود نویسندگی را با روزنامه‌نگاری آغاز کرده است می‌گوید: "هیچ شغلی بهتر از روزنامه نگاری نیست."

پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در مقطع کارشناسی (لیسانس) به سازمان صدا و سیما رفتم و در آنجا به مدت دو سال در اداره بین الملل و نیز برای گروه ورزش در تولید مشغول به کار شدم. ترجمه متون بسیار متعدد و مهمی در آن سازمان بر عهده ام قرار گرفته که دو اساسنامه‌ی اتحادیه‌های سازمانهای رادیوتلویزیونی آسیا و اقیانوسیه موسوم به ABU ‌و سازمانهای رادیوتلویزیونی کشورهای اروپایی موسوم به EBU از جمله مهمترین ترجمه‌های تخصصی ام در آن سازمان بود. همچنین ترجمه اپیزودهای برخی برنامه های ورزشی متعددی که در آن مقطع زمانی در جدول پخش برنامه های ورزشی تلویزیون قرار داشت بر عهده ام بود.

همان زمان در اوایل دهه ۷۰ برخی از اولین کارها و اخبار علم و فن‌اوری‌های مهم آن زمان در زمینه‌های مختلفی چون ارتباطات و بخصوص ارتباطات ماهواره‌ای نیز مقالات متعددی در رابطه با رویدادهای ورزشی مهم همچون المپیک و یا تجهیزات پخش رادیوتلویزیونی و ارتباطات ماهواره ای و ... در هفته‌نامه سروش منتشر شد. در اوایل دهه ۷۰ و بعد از اواسط دهه ۷۰ همکاریم با سازمان‌های فرهنگی و هنری، چاپ و نشر کتاب و ناشرین و مطبوعات به صورت جدی آغاز شد و اولین کارهای روزنامه‌نگاری‌ام از جمله مصاحبه‌ها، مقالات و نوشته‌ها و پژوهش‌هایم در نشریاتی چون علم الکترونیک و کامپیوتر، شبکه و ... و بعدها در نشریات دیگری چون «فرهنگ مردم» و ... منتشر شد. از آن سالها، دو سه مطلب و مقاله و مصاحبه‌هایی که داشتم بسیار برجسته بود: در «علم الکترونیک و کامپیوتر» برای اولین بار در چارچوب یک سری مقالات پشت هم اولین کسی بودم که در مطبوعات شروع کردم به آموزش مفاهیم اولیه و اساسی وب و اینترنت و علی الخصوص شروع کردم به آموزش زبان علامت‌گذاری HTML و جاوااسکریپت. دیگر، حاصل بیش از شش ماه پژوهش وضعیت موجود اینترنت و کارکرد و کاربرد حرفه‌ای آن در آن زمان و آن سالها، منجر شد به نگارش چندین و چند گزارش مختلف، از جمله پژوهشی تحت عنوان «سایبرپانک» که در علم الکترونیک و کامپیوتر منتشر شد.

از اوایل دهه هشتاد تا حال حاضر مقالات و مطالب و ترجمه‌هایم اکثرا در همین سایت و در وبلاگ‌های مرتبط و یا سایت‌های مرتبط و بعد چاپ و نشر آنها در مطبوعات و نشریات متعدد بوده است که برخی از آنها به مرور به عنوان نوع یا نمونه ای از کارهای ترجمه‌ام برای دریافت به صورت فایل پی دی اف یا لینک فعال به منبع روی سایت یا اینترنت قرار می گیرد.

بیشتر