Webfaqt.com - سایت رسمی تابان خواجه نصیری - نویسنده، مترجم، پژوهشگر، روزنامه‌نگار و سخنران در ایران

German \| Persian \| English

Tehran - Iran

صفحه اول مقالات وبلاگ

دعوت برای سخنرانی

درخواست مشاوره / مصاحبه / مقاله

سایت رسمی تابان خواجه نصیری - نویسنده، مترجم، پژوهشگر، روزنامه‌نگار و سخنران در ایران خوش آمدید. شما بازدید کننده گرامی، چنانچه مایلید از مشاوره‌های تابان خواجه‌نصیری در زمینه‌های بازاریابی، بازاریابی اینترنتی و بازاریابی رسانه‌های اجتماعی استفاده کنید جهت تعیین وقت ملاقات برای مشاوره / مصاحبه / هماهنگی‌های بیشتر برای نگارش مقاله یا ترجمه متون تخصصی، شرکت در همایش‌ها و یا طرح سوالات و نظرات خود می‌توانید فرم زیر را تکمیل و ارسال کنید. اطلاعات بیشتر بلافاصله برایتان ارسال می‌شود.

اعلان‌ها و یادداشت های کوتاه

متروی لندن: موش‌ها در حال کتک‌کاری

موش‌هایی که روی سکوی زیرزمینی لندن می‌جنگند، برنده جایزه عکاس حیات وحش سال می شوند. سام روولی، عکس خیره کننده‌ای را به دست آورد و برنده جایزه بخش به انتخاب مردم LUMIX Choice شد. - خبرآنلاین

بخش دیگری از یادداشت‌هایم مرتبط با اعلام وضعیت اضطراری توسط سازمان جهانی بهداشت (۳)

یادداشت | ۲۵ فوریه ۲۰۲۰:

اکنون دانش تازه‌ای از طریق سازمان جهانی بهداشت در اختیارمان قرار گرفته است: بهبودی بیماری کووید-۱۹ اگر خفیف باشد ۲ هفته و اگر شدید باشد تا ۶ هفته طول می‌کشد. وضعیت در ژاپن و کره به این ترتیب است هر دو این کشورها حدود ۹۰۰ مبتلا به کروناویروس دارند و هر کدام در حدود ۹ نفر که جان خود را از دست داده‌اند. ایتالیا کمی بیش از ۲۰۰ مبتلا دارد و دو نفر فوتی. ایران تنها چیزی که دارد همین است که می‌بینید، جمعی فرد غیرمسئول با تصمیمات فردی و شخصی بی‌خاصیت که تمام دنیا را نگران کرده‌اند. قوه قضائیه باید که حسابی حواسش به این افراد باشد، همین‌ها که می‌گویند به قرنطینه اعتقادی ندارند، همین‌ها که قرنطینه را به پیش از جنگ جهانی اول می‌دانند، همینطور آقایان استانداران ... بزودی همه اینها باید به یک ملت عزادار پاسخگو باشند. کوتاهی و قصور بخاطر عقاید شخصی به هیچوجه پذیرفته نیست. من می‌توانم یک نظر و اعتقاد کاملا شخصی داشته باشم که این ویروس قطاری است که خداوند برای سوا کردن و سوار کردن گروهی از بندگانش اکثرا با یک دموگرافی مشخص (مردان هم سن و سال من - ۵۱ ساله، حدودا) روانه‌ی کره زمین کرده است تا فقط آنان را که «او» مقدر می‌کند و می‌خواهد سوار کند به سوی خود فرابخواند، اما آیا این درست است که وقتی مسئول تصمیم‌گیرنده‌ای بودم، بر اساس این اعتقاد کاملا شخصی روی حرف و تصمیمی بایستم و پافشاری کنم و برای این قطار از روی قصد حالا که می‌دانم قطاری در راه است هزاران هزار ایستگاه در سراسر کشور بسازم و بلیط بفروشم و منتظر و شاهد سوار شدن مردمانی باشم که شخصا هیچ اعتقادی به عقاید من ندارند! مملکت قانون دارد آقای وزیر! آقای استاندار قم! اگر نمی‌دانید، اگر آیین‌نامه مشخص اجرایی ندارید، ببینید قانون چه می‌گوید، ببینید هلال احمر چه می‌گوید، ببینید سازمان جهانی بهداشت چه توصیه می‌کند، ببینید چین با تجربه قبلی چه کرده است، سریع از کارشناسان بپرسید، از مجلس استعلام کنید، از نمایندگان و قانون‌گذاران بپرسید، از مجمع تشخیص سوال کنید، از شورایعالی امنیت ملی بپرسید، اگر از همه اینها پرسیده‌اید و به یک اتفاق نظر رسیده‌اید بیایید و محکم بایستید و بگویید «نظام و حکومت» هیچ اعتقادی به قرنطینه قم، اراک و جاهای دیگر ... نداشته و ندارد! وزیر بهداشت ترکیه می‌گوید که «ما به ایران توصیه کردیم قم قرنطینه شود، ایران موافقت نکرد. ... اگر ایران قم را قرنطینه کرده بود ما نیازی به بستن مرزها نداشتیم.» سایر کشورهای همسایه هم قطعا به همین ترتیب مرزها را نمی‌بستند، جلوی پروازها را نمی‌گرفتند. حالا که مسوولان چنین تصمیم گرفته‌اند باید پرسید بر اساس چه قواعد و قوانین و چه آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌هایی این تصمیم را گرفته‌اید.

همانطور که پیشتر در یادداشت‌هایم نوشته‌ام آمار و ارقام و اطلاعاتی که از چین داریم نشان می‌دهد که چین با قرنطینه سریع و به موقع اوهان موفق شده است نرخ رشد صد درصدی در دو هفته اول آغاز بحران (از حدود ۲۳ ژانویه) به نرخ رشد ۲.۱۴ درصدی در فاصله از ۸ فوریه تاکنون شود. در همان یادداشت‌ها نشان دادم که اگر مسوولان دولت چین هوبی و بخصوص اوهان را قرنطینه نکرده بودند الان بیش از سه و نیم میلیون نفر در سرتاسر ۲۵ استان چین مبتلا داشتند با بیش از ۷۵۰۰۰ نفر فوتی. تفاوت در این است که الان می‌بینیم، تعداد فوتی‌های چین ۲۶۶۶ نفر است. اگر تا یکماه دیگر بیش از ۷۵۰۰۰ نفر در ایران بر اثر ابتلا به کووید-۱۹ بمیرند، به مردم همین امروز بگویید چه کسی مسوول این تعداد از مرگ و میر است. با توجه به گسترش سربع کروناویروس در سراسر کشور و حتی منطقه خاورمیانه، چه کسی مسوول این تصمیم است که می‌گوید: «ما اعتقادی به قرنطینه نداریم!» دقیقا مشخص کنید این «ما» چه کسانی هستند و بر اساس چه آیین‌نامه و قانونی این تصمیم اتخاذ شده است. ...

یادداشت | ۲۴ فوریه ۲۰۲۰:

دیگر کار از کار گذشته است، وقتی قم، اراک، تهران قرنطینه نمی‌شوند چون آقای وزیر شخصا اعتقادی به قرنطینه ندارد و می‌خواهد با روش درهای باز به جنگ که نه، رسما می‌خواهند به استقبال مرگ و نیستی و نابودی بروند! چون بیماریابی درستی نشده است، چون غربالگری به موقعی صورت نگرفته است، چون هیچ منطقه و ناحیه و شهری قرنطینه نشده است، چون وسایل و تجهیزات حفاظتی به درستی و به موقع توزیع و موکدا استفاده نشده است، چون کاملا معلوم است که دستگاه‌ها با هم هماهنگی‌های لازم را ندارند، معلوم است که چه پیش می‌آید. با توجه به تجربه چین قاطعانه می‌نویسم و می‌گویم: «امکان ندارد تعداد مبتلایان به کروناویروس در ایران ۶۴ نفر (هنگام نگارش متن گفته بودند ۴۷ نفر در تازه ترین خبر گفتند ۶۴ نفر، تصحیح کردم چون کماکان معتقدم این امار و ارقام جور در نمی‌آید که درست) باشد، امکان ندارد. این رقم باید عددی بین ۳۵۰ تا ۷۰۰ نفر مبتلا باشد که تاکنون جنازه ۱۲ نفرشان به بیمارستان‌های طرف قرارداد با کروناویروس جدید رسیده است. ما الان روزگار خوبمان است، با این تعداد قربانی بیماری کووید-۱۹ (اگر واقعا صحت داشته باشد) ما الان در جایگاهی هستیم که چین در روز ۲۶ ژانویه ۲۰۲۰ بود. آنچه که از تصمیمات مسوولان بهداشت و درمان کشور استنباط می‌شود این است که این افراد اصلا صلاحیت این جایگاه تصمیم‌گیری مهم در شرایط بحرانی را ندارند. کوروناویروس یک ویروس عجیب و غریب است با رفتاری که دو تا ۱۴ روز کاملا پنهان است، از ۱۴ تا ۲۴ روز بدن آرام آرام شروع به نمایش علائم می‌کند. آنچه که چین، ژاپن، کره جنوبی و اکنون ایران دارند تجربه می‌کنند و می‌بینند، علائم افرادی است که شش هفت روز پیش هیچ علائمی نداشتند. می‌خواهم بگویم که این تازه از نتایج سحر است، چین هم در یک ماه، یکماه و نیم اول در شناسایی این ویروس جدید دست دست کرد و پنهان کاری، نتیجه اش را هم دید و هنوز و کماکان دارد می‌بیند. مسوولان با جان مردم و اقتصاد کشور بازی می‌کنند و تازه در روزهای آینده با سیلی از بیماران جدید در سراسر کشور مواجه می‌شوند و می‌شویم که به هیچوجه امکان کنترل و مدیریت آن را ندارند و نداریم. اگر تجربه چین را مد نظر داشته باشیم، تا چهار روز آینده، بیش از شش هزار نفر مبتلا به کروناویروس خواهیم داشت که از این تعداد بیش از ۱۶۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند. با توجه به این که آقای وزیر هیچ اعتقادی به قرنطینه ندارند باید هم خودشان و هم رئیس‌جمهور محترم تمام مسئولیت این سهل‌انگاری تاریخی خود را بپذیرند. با توجه به این که قرنطینه نکرده‌ایم، ویروس امکان دارد با سرعت بیشتری جهش کند، این که بدتر یا بهتر شود را هیچکس نمی تواند پیش‌بینی کند، اما آقایان دکتر تمام‌های مسئول، یک موضوع را متوجه نیستند و آن این است که قرنطینه کردن مردم نه بخاطر بیمار نشدن مردم، بلکه به این خاطر است که RNA ویروس به بانک ژنوم و پروتئین‌های بیشتر در جامعه بشری دست پیدا نکند، چرا که کروناویروس با ورود به بدن، سلول‌ها را به نوعی گول می‌زند با تاج‌هایی که دارد، ترکیب تاج بگونه‌ای است، سلول‌های بدن ظاهرا آن را خودی ارزیابی می‌کنند، بدن و سیستم ایمنی اصلا متوجه نمی‌شود، خود سلول‌های بدن باکمال میل فریب خورده، ویروس را به درون خود می‌کشانند و تمام ژنوم خود را در اختیار ویروس قرار می‌دهند، ویروس با تمام مواد، آنزیم‌ها و پروتئین‌ها و امکاناتی که درون سلول‌های بدن وجود دارد شروع به تولید ویروس می‌کند، در این مسیر، ممکن است اشتباه کند، ممکن است دست به خلاقیت بزند و ویروس‌های جذاب‌تر اما بی‌خاصیت‌تر و یا حتی مرگبارتر با پاتوژن‌هایی بسیار خطرناکتر از ویروس اولیه بسازد. ویروس اولیه ممکن است برای توزیع و تکثیر خود دو روز وقت لازم داشته، ویروس تیپ دوم برای تکثیر و هنرنمایی و خلاقیت به ۱۴ روز وقت نیاز داشته و ویروس ‌های تیپ سوم به ۲۴ روز ... هنوز کسی نمی‌داند، اما ویروس‌شناسان می‌گویند هرچه این دوره کمون طولانی‌تر می‌شود، معمولا وضع بدتر و پیچیده‌تر می‌شود. شاید برای همین است که ویروس، سر از کره و ایتالیا درمی‌آورد و در افرادی خود را نمایان می‌کند که هیچ ارتباطی با چین یا چینی‌ها نداشته‌اند و کار کنترل این ویروس‌های جدید خلاق که وارد بانگ ژنوم انسان‌های بیشتری می‌شوند فوق‌العاده سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌شود. کار تقریبا می‌شود گفت که از کار گذشته است. یک هفته دیگر، دوشنبه ۱۲ اسفند، تعداد مبتلایان در ایران بین ۱۲ تا ۱۴ هزار نفر و با این سهل‌انگاری تاریخی شاید حتی خیلی بیشتر از این خواهد بود.

پس از نگارش متن بالا، در اخبار، افشاگری نماینده قم و اعلام بیش از ۵۰ فوتی در قم بود که وزارت بهداشت تکذیب کرد. خواندم آقای امیرابادی نماینده مردم قم گفته است که فهرست فوت شدگان را به حریرچی معاون وزیر بهداشت داده است، حریرچی گفته است نصف این هم اگر باشد استعفا می‌کند. بعد هم نماینده قم حالش بد می‌شود و مجلس را ترک می‌کند، صندلی او را ضد عفونی می‌کنند! عزیزان در مجلس، اگر آقای امیرآبادی کرونا گرفته باشد، باید تمام صندلی‌ها، تریبون، میکروفن‌ها و کل مجلس را ضدعفونی کنید تا یک هفته ده روز مجلس را قرنطینه کنید، نمایندگان از انجا حتی نباید خارج شوند. شما مگر ماجرای کشتی‌ها در هنگ کنگ و ژاپن را ندیدید؟! همین بی ملاحظاتی‌هاست که باعث شیوع و گسترش ویروس می‌شود. آقای حریرچی که می‌گوید قرنطینه مال جنگ جهانی اول است، چرا اکنون حجم عظیم از دانش را با دنیا، بخصوص با ژاپن، کره، ایتالیا به اشتراک نمی‌گذارد؟!

یادداشت | ۲۳ فوریه ۲۰۲۰:

با توجه به صحبت‌ها و تصمیماتی که توسط مسوولان بهداشت و درمان دولت آقای روحانی اتخاذ شده است و کلا آنچه که در حال حاضر در ایران در رابطه با ورود «سارس-کروناویروس نوع دو» و «بیماری کووید-۱۹» دارد رخ می‌دهد بسیار متاسف و نگرانم. مسوولینی که ادعای کارکشتگی در کار بهداشت و درمان دارند، شوخی شوخی با طرح حرف‌های شعارگونه دارند از زیر بار مسئولیتی سنگین عملا شانه خالی می‌کنند. با این شیوه، هیچ بعید نیست که تا دو ماه آینده، بیش از سه و نیم میلیون مبتلا به ویروس تایید شده داشته باشیم و بیش از ۷۰ هزار کشته. وقتی مدیران بیمارستان‌ها حاضر به تهیه و تداراک لباس‌های محافظتی برای کادر پزشکی و پرستاران و کمک‌ها و بهیاران بیمارستان‌ها نیستند، هیچ بعید نیست که بهترین نیروهای پزشکی در بخش‌های مختلف بیمارستانی را در همین دو ماه پیش رو از دست بدهیم. آقایان چه فکر کرده‌اند؟ اینجا ایران است، چین نیستیم با یک و نیم میلیارد جمعیت، ۸۰ میلیون نفر که جمعیت بیشتر نداریم، مگر چقدر پزشک و پرستارداریم. چین در فاصله دو ماه گذشته بیش از ۴۰ هزار کادر پزشکی تازه نفس به منطقه هوبی فرستاده است، در فاصله دو هفته دو بیمارستان هزارتخت‌خوابی ساخته و اماده کرده است، هرگز کافی نبوده و نیست و در فضای نمایشگاه‌ها بیماران را اسکان داده است. آن مسوولی که می‌گوید قرنطینه پروژه شکست خورده است این سواد و اطلاعات را از کجا آورده است؟! ویکی‌پدیا؟! پس یعنی چین اشتباه کرده است که ۵۶ میلیون نفر را قرنطینه کامل کرده است؟! چین اگر این کار را نکرده بود الان سه و نیم میلیون نفر شاید حتی بیشتر مبتلا به ویروس داشت و تعداد کشته‌هایش امروز بیش از ۷۰ هزار نفر بود! عید در پیش است! سهل انگاری کنید و به خود مردم قم واگذار کنید، بیایید و در برنامه‌های تلویزیونی بایستید و عید را تبریک بگویید و به مردم شریف بگویید خودتان بهداشت فردی را رعایت کنید، در خانه‌هایتان لطفا بمانید و عید دیدنی نروید ... مردم شریف هم گوش می‌کنند. بی‌جهت نیست که دبیرکل سازمان جهانی بهداشت می‌گوید نگران ایران هستیم! آقای دبیرکل شما تنها نبستید، ما هم نگرانیم!

کره جنوبی با چیزی در حدود ۵۰۰ مبتلا به کروناویروس و چهار پنج قربانی اعلام وضعیت قرمز کرده است. ایتالیا با یکصد مبتلا به ویروس تایید شده، چندین منطقه از شمال ایتالیا را عملا بسته، قرنطینه کرده است، کارناوال بزرگ ونیز را لغو کرده‌اند ... واقعا چرا؟ چرا وزیر بهداشت دولت اقای روحانی با توجه به بیش از ۷۰۰ بیمار مشکوک به کووید-۱۹ و ۴۳ بیمار قطعی کووید-۱۹ و ۸ قربانی این ویروس تماس نمی‌گیرد با اینها و اینها را چون میزان مرگ و میر کروناویروس کمتر از H1N1 است، دعوت به آرامش و خویشتنداری نمی‌کند؟! چرا آن یکی دیگر از مسوولان که گفته بود قرنطینه پروژه شکست خورده است به ایتالیایی‌ها زنگ نمی‌زند و راهکار نمی‌دهد؟ تمام کشورهای دور و بر ایران، از ترس و به بهانه‌ی چی تمام مرزهایشان را با ما می‌بندند، ارمنستان برای چی سفارتش را در تهران بست. حتما نمی‌دانند، قطعا نمی‌دانند ... کارشناسان و تحلیلگران تلویزیون‌ خبری چین حیران و انگشت به دهان مانده‌اند از این خونسردی عجیب ایران!

یادداشت | ۲۲ فوریه ۲۰۲۰:

ابتدا و پیش از هر چیز لازم می‌دانم در ابتدای این یادداشت از همشهری آنلاین تشکر کنم که مصاحبه ویژه‌ای داشته است با فردی مهم و برجسته سرکار خانم دکتر تمام سلیمه خزاعی نژاد پزشک متخصص کودکان، مقیم نیویورک، دانش آموخته مدیکال کالج نیویورک، این مصاحبه بسیار آموزنده بود چرا که خانم دکتر دانش آموخته از مدیکال کالج در پاسخ به اکثر سوالات مطرح می‌کنند که اطلاعاتی بیشتر در اختیارشان نیست! برای اطلاع بیشتر سرکار خانم دکتر دانش‌آموخته مدیکال کاج نیویورک! و خوانندگان همشهری آنلاین! فقط همین مطلب کفایت می‌کند که بدانند نام ویروس 2-SARS-COV و نام بیماری حاصل از ابتلا به این ویروس COVID-19 - از یک خانم دکتر دانش آموخته مدیکال کالج نیویورک انتظار بیشتری می‌رفت که همین مقدار کفایت می‌کند بفهمیم خانم دکتر به روز نبودند و نیستند. این برای همشهری آنلاین هم البته بد شد که با خانم دکتری مصاحبه می‌کنند که حتی تفاوت این دو اسم را نمی‌دانند، هنوز نسبت به عامل اصلی انتشار این ویروس که خفاش‌های نعل اسبی هستند ابراز شک و بی اطلاعی می کنند و ... فقط ظاهرا یک چیزهای جسته گریخته‌ای از این طرف و آن طرف خوانده‌اند نشسته‌اند پشت کامپیوتر پاسخ سوالات را می‌دهند! از طریق همین رسانه‌ها اسم دوم را که نام «بیماری» است و نه «ویروس» و معمولا به اشتباه به کار برده شده است را جایی شنیده یا خوانده‌اند. الان چیزی در حدود یک هفته ده روز است که از این نام گذاری‌ها می‌گذرد! بگذریم. الان در ایران، یک وضعیت حساس و نگران کننده وجود دارد که از میان همه افراد و مسوولان عالی رتبه که فقط سعی در آرام کردن اوضاع به هم ریخته به منظور مدیریت بحران در یک شرایط ساکت و آرام و نرمال و ایده‌آل دارند، فقط و فقط به نظر می‌رسد دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، آقای «تدروس آدهانوم گربریسوس» شرایط کنونی را «خوب» فهمیده است و بس که دارد این پیام را به روشنی به دنیا مخابره می‌کند و می‌گوید: «هنوز امکان مهار این ویروس وجود دارد اما این فرصت در حال از دست رفتن است و باید بسرعت وارد عمل شویم.»

معتقدم ویروس کرونا بسیار بسیار خطرناک‌تر و کشنده تر از ویروس آنفولانزای فصلی است و برای این حرف دلایل خودم را دارم. در این روزگار، عقل سلیم بسیار مهم است. متاسفانه بعضی از روی ساده‌انگاری، حرف‌هایی می‌زنند که واقعا جای تعجب دارد. اما دلایلم چیست؟ پیشتر این دلایل را در یادداشت‌های قبلی‌ام نوشته‌ام اما اجازه دهید تا با ذکر یک مثال شروع کنم. شما در یک پاساژ خرید یا یک مال اجناس گران‌قیمت حضور دارید، صدها فروشنده، در دهها فروشگاه دارند غاز می‌چرانند، چهار نفر اینجا، دو نفر انجا، تا پایان روز یک یا دو معامله بیشتر نمی‌شود، هرکسی توانایی و استطاعت خرید لباس شب با کت‌شلوار و کفش هزار پانصد، دوهزار یا دوهزار و پانصد یوری فلان مارک معروف را ندارد. برای همین می‌گویم که در ان پاساژ لاکچری فروشی صدها فروشنده در فروشگاه‌ها دارند غاز می‌چرانند و خریداری برای جنس‌شان نیست، اجناس مارک‌دار خریداران خاصی دارد، خریدارانی که بسیار پولدار هستند، اما در عین حال بسیار هم سخت‌گیر. آنها موشکافانه و ژرف و عمیق خرید می‌کنند و خیلی از لاکچری فروشان در نهایت همیشه از این عمق ناراضی هستند. بسیاری معمولا در همان یکی دو سال اول ورشکسته می‌شوند، تمام سرمایه‌ای که اورده‌اند را به همین‌خاطر می‌‌بازند و از دست می‌دهند با کلی بدهی مجبور می‌شوند پاساژ لاکچری را ترک کنند بروند جایی که قیمت‌ها در حد متوسط یا پایین‌تر است. در یک پاساژ یا مال متوسط و پایین‌تر شما مغازه‌ها و فروشگاه‌هایی می‌بینید که به نسبت مال یا پاساژ لاکچری، اجناس ارزان‌تری می‌فروشند، اساسا در این مال‌ها فرووشگاه‌هایی هست که معروف است به فروشگاه‌های یک دلاری، یک یورویی. یک زمانی که دلار و یورو هزار یا هزار و دویست تومان بود، این فروشگاه‌ها پرترددترین کسب و کارهای این جور مال‌ها و پاساژ‌ها بودند و شما در همین ایران خودمان، مثلا در کیش مشابه اینها را زیاد دیده‌اید. می‌خواهم بگویم، کروناویروس جدیدی که از چین می‌آید، لاکچری نیست، سبک و ارزان است، لازم نیست که در میزبانش خیلی عمیق برود، در همان دهان و گلو شروع به تکثیر می‌کند و به گفته ویروس‌شناسان و اپیدمولوژیست‌‌های آلمانی که در یادداشت‌های قدیمی‌تر درباره آنها نوشته‌ام خیلی هم مقاوم هستند و روی سطوح تا ۹ روز دوام می‌آورد. برای همین خطرناک تر است، چون ارزان به دست می‌آید، خیلی سریع و سهل و ساده. باید خدا را شکر کنیم که از طریق پوست وارد بدن نمی‌شود. دیدم بعضی آفراد خام و نااگاه در توئیتر از کروناویروس نوشته‌اند و آن را با آنفولانزای فصلی مقایسه کرده‌اند و اشاره کرده‌اند به این که در آمریکا میلیون‌ها نفر آنفولانزا دارند، سالی ده دوازده هزار نفر در اثر ان می‌میرند (البته آن فرد نااگاه برای داغ کردن توییتش نوشته بود ماهی!) نه عزیزجان! ویروس آنفولانزای فصلی باید به درون ریه‌ها برود و حتی عمیق‌تر شود تا در آنجا خودش را تکثیر و منتشر کند، چون عمیق می‌رود، فقط با سرفه بیرون می‌آید، به همین لحاظ پخش و سرایت آن به دیگران زمان بیشتری می‌‌طلبد هر کسی که جلویش بیاید را به سرعت مبتلا نمی‌کند. ابتلا نیاز به عمق و شرایط ویژه‌ای دارد. اما کروناویروس نشان داده مثل اجناس یک یورویی است، هرکسی که داخل فروشگاهش برود، دست خالی بیرون نمی‌آید، برای همین در است که خطرناک تر است و برای همین است که در طی دو ماه بیشتر از سارس ۲۰۰۲ - ۲۰۰۳ قربانی گرفته است! آمار و ارقام را در یادداشت دیروز نوشتم، در دو هفته از ۲۵ ژانویه ۲۰۲۰ تا ۸ فوریه، ۳۵۰ مبتلا شده است ۳۵۰۰۰ نفر، این یعنی ۱۰۰ برابر، فروش این فروشگاه در دو هفته اول، ۱۰۰ برابر یک لاکچری فروش در برونیگن‌مال اشتوتگارت است. برای همین چین به خودش آمد، در همان روزی که دید تعداد مبتلایان به بیش از ۶۰۰۰ نفر رسیده است (۳۰ ژانویه). یکی از علائم بیماری کووید-۱۹ سرفه‌های خشک است، که خیلی‌ها به آن توجه نمی‌کنند، همین سرفه‌های خشک دارد کار تبلیغ و انتشار ویروس ناشناخته را که در همان گلو تکثیر یافته به بیرون از بدن پخش می‌کند و ویروس وارد هوا می‌شود می‌چرخد و می‌گردد و تا نه روز دوام می‌آورد تا دست، لب و دهان و بینی و چشم و گونه‌ی میزبانش را بیابد، تا از آن طریق وارد بدن شود. برای همین است که در محیط‌های شلوغ مناسب، مثل واگن‌های مترو و اتوبوس‌ها، یا مراکز آموزشی، مذهبی و ... به سرعت از یک نفر به سه تا پنج، شش نفر پخش می‌شود و همین باعث نوعی تصاعد هندسی می‌شود که من در یادداشت‌هایم به آن اشاره کرده‌ام. در فاصله ۸ فوریه تا امروز که ۲۲ فوریه است، تقریبا دو هفته، شما می بینید که چین توانسته کنترل کند، ۳۵ هزار مبتلا شده است ۷۵۰۰۰ نفر مبتلا، اگر سهل و ساده گرفته بود، ضدعفونی نمی‌کرد، به سرعت در اماکن عمومی غریالگری نمی‌کرد، موارد مشکوک به بیماری را جدا و ایزوله نمی‌کرد، تعداد مبتلایان امروز بعد از دو هفته ۳,۵۰۰,۰۰۰ نفر بود که قطعا از این تعداد حدود ۲ درصد یعنی ۷۰,۰۰۰ نفر تا حالا، تا همین امروز مرده بودند. چین به سرعت جنبید و معطل نکرد، اوهان را و دو استان را قرنطینه کرد، همین الان کره جنوبی با ۳۵۰ مبتلا، هفت هشت استان، شاید بیشتر را قرنطینه کرده است. اما الان ما در ایران وضعیت بدی را داریم و شاهدش هستیم. مسوولان باید به سرعت غربالگری کنند، در مراکز خرید، در ایستگاه‌های قطار، ترمینال‌های مسافری، استادیوم‌ها و ورزشگاه‌ها، مراکز مذهبی و قم باید قرنطینه شود. پروازهای خارجی به داخل و خارج را باید کم کم محدود و متوقف کنند، در غیر اینصورت به سرعت آن سه و نیم میلیون مبتلا را خواهیم دید. شوخی بردار نیست. افرادی که مسوول هستند بعدا باید پاسخگوی مرگ هفتاد هشتاد هزار نفر یا حتی بیشتر از این باشند. من این را اینجا نشان داده‌ام، ریاضیات شوخی ندارد، تصاعد هندسی شوخی ندارد، کوچکترین کوتاهی و قصور -درست مثل هواپیمای اوکراینی - فاجعه به بار می‌آورد... چند بار باید امتحان کنیم. الان چرا مدیرکل سازمان جهانی بهداشت دارد از چین تقدیر و تشکر می‌کند، برای این که می‌داند چین برای دنیا زمان خریده است، برای این که گسترش صد درصدی را به ۲/۱۴ رسانده است. الان در دنیا، بیش از ۱۵۰۰ نفر مبتلا به «سارس کروناویروس نوع دو» داریم. این افراد وقتی سرفه خشک می‌کردند این ویروس را بین ۳ تا پنج نفر پخش کرده‌اند، الان غربال و جدا شده‌اند، اما آنهایی که مبتلا شده‌اند دارند سرفه می‌کنند و اهمیت نمی‌دهند. در کوچه و خیابان و مال‌های شهرهای جهان در حال بازدید از گالری‌ها و موزه‌ها هستند، ویروس دارد پخش می شود. فرض را بگیریم که الان سرعت گسترش به حداقل ممکن یعنی همین ۲/۱۴ رسیده است. ۱۴ روز دیگر حداقل ۳۲۰۰ نفر مبتلا در جهان داریم، ۱۴ روز بعد از آن این تعداد به بیش از ۶۸۰۰ نفر می رسد، ۱۴ روز بعد، این تعداد به بیش ۱۴۷۰۰ نفر، ۱۴ روز بعد، ۳۱۴۵۰ نفر ... در این فاصله حدودا دوماه، معادلات کاملا به هم می‌خورد، چرا که کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین و شرق اروپا و تمام کشورهای عربی و ... هم به کلوپ اضافه شده‌اند، الان تعداد کشورهای درگیر، حدود ۲۶ کشور است و ویروس خیلی سریع قاره‌ها فرا می‌گیرد. همه جنس ارزان چینی می‌خواهند و می‌گیرند بی آن که به کیفیت آن عمیق شده باشند، می‌خرند و از فروشگاه بیرون می‌آیند! از این تعداد، دو درصد دیگر هیچ فرصتی برای پشیمانی ندارند! در فاصله همین دو ماه، بیش از ۶۰۰ نفر که اکثرا مرد و مسن با سابقه بیماری های قلبی، ریوی و دیابت هستند، جان خودشان را از دست می‌دهند.

یادداشت | ۲۱ فوریه ۲۰۲۰:

اگر آمار و ارقامی که چین در اختیار رسانه‌ها می‌گذارد صحیح باشد ما با بررسی این امار و ارقام به نتایج قابل توجهی می‌رسیم. در چین، تعداد مبتلایان به کروناویروس جدید ویروس 2-SARS-COV در تاریخ ۲۵ ژانویه حدود ۳۵۰ نفر بود، در فاصله‌ی دو هفته، تعداد مبتلایان در ۸ فوریه به ۳۵۰۰۰ نفر رسید، یعنی در ۱۴ روز ۱۰۰ برابر شد. از ۸ فوریه تا امروز (۲۱ فوریه) دولت چین به شکل چشمگیری موفق به کنترل و کاهش نرخ ثابت تا رقم ۲/۱۴ شده است. اکنون در چین کمی بیش از ۷۵۰۰۰ نفر مبتلا به ویروس 2-SARS-COV وجود دارد که اگر با همین نرخ ثابت محاسبه کنیم تا دو هفته آینده یعنی تا پایان هفته اول ماه مارس، تعداد مبتلایان به ویروس جدید به بیش از ۱۶۰ هزار نفر می‌رسد. آنچه از این آمار و ارقام استنباط می‌شود این است که دولت چین یک ماه، یک ماه و نیم اول،اول،ا قضیه را جدی نگرفته است و یا این که به هیچوجه آمادگی برخورد نداشته و تنها بعد از ۸ فوریه (از حدود دو هفته پیش) تازه به خودشان آمده‌اند و اقدامات موثری انجام داده‌اند. درسی که از این اتفاق می‌توان گرفت این است که شیوع ویروسی را به هیچوجه نباید سهل و ساده گرفت بخصوص وقتی که درصد تلفات ویروس کم است.

در کره جنوبی، تعداد مبتلایان به کروناویروس جدید ویروس 2-SARS-COV ناگهان افزایش یافته به ۱۵۶ تن رسیده است. این افزایش ناگهانی بخاطر شیوع ویروس در یک فرقه مذهبی بوده است. دو شهر در کره جنوبی قرنطینه شده و «مون» رئیس‌جمهور کره اوضاع را بسیار جدی دانسته است. در ایران تعداد مبتلایان به سرعت رو به افزایش است و تاکنون مقامات دولتی ابتلای ۱۸ نفر را در شهرهای تهران، قم، رشت و اراک تایید کرده‌اند. نزدیک به دو ماه است که دنیا دارد در مورد گسترش سریع ویروس کروناویروس 2-SARS-COV می‌نویسد و می‌گوید، مسوولان بهداشت و درمان استان گیلان اعلام می‌کنند که کیت تشخیص ویروس کرونای جدید را ندارند! وضعیت در سایر نقاط ایران: مشت نمونه خروار!

صبح امروز به وقت ایران (عصر به وقت چین) مقامات بهداشت و سلامت چین کنفرانس مطبوعاتی داشتند. چند نکته و مطلب مهم از این نشست را اینجا در این یادداشت به اختصار می‌آورم.

چینی‌ها به طور جدی دارند روی واکسن برای کروناویروس جدید ویروس 2-SARS-COV کار می‌کنند و در این برنامه برای مبارزه با این ویروس، تیم‌های ویروس شناس و اپیدمولوژیست همزمان دارند روی پنج نوع واکسن مجزا برای کروناویروس کار می‌کنند. در چین، قوانین مشخص و مدونی برای طی مراحل تولید واکسن وجود دارد که تمام اقدامات باید بر اساس و منطبق با این قوانین و طی این مراحل باشد. به همین لحاظ زمانی که برای تولید واکسن طی می‌شود کمی طولانی است. برخی از این انواع واکسن‌ها باعث کند شدن پروسه تکثیر ویروس 2-SARS-COV یا غیرفعال شدن آن می‌شوند و برخی از این واکسن‌ها به مرحله تست روی حیوانات آزمایشگاهی رسیده، به مرور در مراحل درمانی بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

دیدم که در ایران، برخی از مقامات بهداشت و سلامت ما چندین و چند بار تاکید فراوان کرده‌اند که هیچ داروی گیاهی یا سنتی برای مبارزه با کروناویروس وجود ندارد و افرادی که در این خصوص در فضای مجازی فعالیت می‌کنند را سودجو و شیاد و شارلاتان و ... خطاب می‌کنند.

با نهایت احترام به این مقامات بهداشت و درمان کشورمان، یادآوری می‌کنم که ایران‌زمین دارای بیش از هفت تا ده هزار سال تاریخ و تمدن است. ایرانیان یکی از قدیمی‌ترین و کهن‌ترین ملل دنیا بر روی این کره زمین هستند. ما در این مملکت، حکیم‌هایی بنام چون ابوعلی‌سیناها و رازی‌ها داشتیم. اکنون سر هر چهارراه در شهرهای بزرگ و کوچک و روستاهایمان عطاری‌ها متعدد با انواع و اقسام داروهای گیاهی و سنتی دارند فعالیت می‌کنند. موضوع مهمی که می‌خواهم به آن اشاره کنم همین است که مقامات بهداشت و سلامت چین در این کنفرانس مطبوعاتی، بخصوص در بخشی از آن به تاریخ و تمدن پنج هزارساله‌ی چین اشاره می‌کنند و به آن می بالند و افتخار می‌کنند که داروهای سنتی چینی به خصوص خیلی در درمان این نوع از سرماخوردگی‌ها کمکی و موثر بوده است و تاکید می‌کردند که از طب سنتی و طب مدرن هر دو با هم برای تقویت بدن مردمی که هنوز سالم هستند و بدن بیماران در مبارزه با کروناویروس استفاده می‌کنند. چگونه است که مقامات بهداشت و درمان ما به جای این که متمرکز بر کار خودشان باشند به فکر توصیه‌های پزشکی و داروهای گیاهی و سنتی و کسب و کار عطاری‌ها افتاده‌اند واقعا جای بسی تعجب دارد.

در همین کنفرانس مطبوعاتی چینی‌ها به دو نکته اشاره می‌کردند یکی همین بود که بدن اگر قوی و مقاوم باشد آن بدن می‌تواند در مقابل پاتوژن کروناویروس ویروس 2-SARS-COV بایستد و مبارزه کند.

ما می‌دانیم که بدن انسان می‌تواند پر از ویروس، باکتری، انگل و کرم و انواع قارچ باشد، اگر بدن ضعیف شود، یعنی سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است و نتیجه آن بیماری است. کوچکترین ضعف در سیستم ایمنی بدن، باعث انواع تب خال (تاولی که بعد از تب کنار لب و دهان می زند) یا گل مژه (جوشی که در پلک چشم بوجود می‌آید) و ... می‌شود، همه اینها در اثر ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن است، به عبارتی، بدن به ما هشدار می‌دهد، چراغ می‌زند و اعلام می‌کند که باید به سیستم ایمنی بدن و حفاظت بیشتر از آن توجه و مراقبت کنیم. اگر توجه نکنیم، بدن را تقویت نکنیم، با حضور یک ویروس سرماخوردگی فصلی یا آنفولانزا ظرف یکی دو روز بعد از تب خال یا گل مژه دچار سرماخوردگی یا انواع سردرد یا اساسا درد و التهاب در روده و معده و جاهای دیگر می‌شویم ... مثلا شانه‌ها، آرنج‌ها و زانوها، کف پا، پاشنه‌ی پا (کمبود شدید ویتامین‌ها) یا مفاصل درد می‌گیر و ... بخشی از علائم همین کروناویروس یا انواع سرماخوردگی‌ها دیگر همین تب و لرز، خستگی و کوفتگی است، این علائم، آخرین علائم هشدار بدن است، به عبارت دیگر بدن اعلام می‌کند که من به تو هشدارهای لازم را دادم و دشمن بدن قوی است دارد دمار از روزگارم درمی‌اورد و دیگر کاری از من ساخته نیست، دیدار تا به قیامت! تا این مرحله (پیش از سرخوردن به ورطه‌ی بیماری و یا حتی مرگ) اگر به داد بدن و سیستم ایمنی رسیدیم، بدن مقاومت می‌کند و چه بسا ممکن است حتی ویروس را شکست دهد. همه این علایم و نشانه‌هایی است که بدن با استفاده از آن به ما پیام می‌دهد، اعلان خطر و هشدار می‌دهد. خیلی ساده، اینها که گفتم قصه و داستان شاه پریان و افسانه نیست، اینها گوشه‌ی کوچکی حاصل از بیش از هفت هزار سال تاریخ و تمدن و فرهنگ و سنن مردم ایران‌زمین است. چگونه است که ناگهان یادمان می‌رود و فراموش می‌کنیم؟ اگر غربی‌ها طب سنتی پنج‌هزار ساله چینی‌ها و طب سنتی و گیاهی هفت‌هزارساله ایرانیان را نمی‌فهمند، این مشکل آنهاست نه ما. بنابر این من به مقامات بهداشت و درمان مان توصیه می‌کنم در رویکردشان هم انعطاف بیشتری داشته باشند و هم این که اساسا تجدید نظر کنند. می‌خواهم بگویم که بی دلیل نفی نکنید، ممکن است یک داروی گیاهی و سنتی باشد که اثر کند، بدن را مقاوم‌تر کند، پروتئین‌های RNA و آنزیم‌های ویروس را بشکند، متلاشی یا ضعیف کند، فعالیت تکثیر ویروس را قطع یا کند کند. بی جهت جلوی ابراز نظر و ایده‌های مردم را نگیرد! ایده‌ها بسیار بسیار مهم هستند و در شرایط بحرانی همین ایده‌ها و نقطه نظرات نو ممکن است خیلی ساده راه حلی بر مشکل، مساله یا حتی بیماری باشد. به تردد و تبادل ایده‌های مردم امکان شکوفایی و فضا بدهید!

آن چه که مقامات بهداشت و درمان چین در این کنفرانس مطبوعاتی گفتند این بود که مقاومت بدن در مقابل پاتوژن کروناویروس 2-SARS-COV فاکتور مهمی بوده است.

نکته‌ی دیگر، بحث درمان بیماری کووید-۱۹ از طریق پلاسمای خون افراد مبتلایی بود که بهبود یافته‌اند. مقامات چین در این کنفرانس تاکید کردند که این روش بسیار موثر بوده و آنها دیروز با همین روش تا یکصد بیمار را مداوا کرده‌اند. از همین روی از افرادی که پلاسما اهدا کرده بودند هم بسیار تشکر و قدردانی کردند.

یادداشت | ۲۰ فوریه ۲۰۲۰:

رسانه‌های مختلف دنیا در حال پوشش جدی اخبار و رویدادهای پیرامون وضعیت کنونی کروناویروس جدید ویروس 2-SARS-COV هستند. شبکه تلویزیون خبری آلمان ان ت فا گزارش تکان دهنده‌ای دارد مبنی بر این که برخی پژوهشگران و ویروس‌شناسان در چین، در همین شهر اوهان و استان هوبی از مارس ۲۰۱۹ هشدار داده بودند که امکان بروز یک اپیدمی ویروسی در آینده نزدیک وجود دارد. اما مسولان شهر در این رابطه توجه نکرده‌اند و اقدامات پیشگیرانه و پیگیری‌های لازم را انجام نداده‌اند. در این گزارش، ان ت فا، نتیجه می‌گیرد که با توجه به این گزارش، رئیس‌جمهور چین واقعا در وضعیت دشواری قرار گرفته است.

مقالات متعددی در نیوساینتیست در رابطه با بیماری‌های جانورآورد منعکس شده است. بیماری های منتقل شده از حیات وحش یا اصطلاحا بیماری‌های جانورآورد zoonotic diseases می‌توانند بسیار مرگبار باشند چرا که بدن انسان هیچ مصونیتی از قبل نسبت به آنها ندارد.

کروناویروس اوهان (Wuhan) آخرین نمونه از عفونتی است که از حیوانات به سمت انسان پرش کرده است - و هنگامی که عفونت ها این نوع پرش‌ها را انجام می‌دهند، بخصوص می‌توانند کشنده باشند. ویروس جدید کرونا ویروس 2-SARS-COV ممکن است از خفاش‌های نعل اسبی واسطه (Rhinolophus affinis) به سمت انسان پرش کرده باشد. در چین، زیستگاه این نوع خفاش‌ها خیلی نزدیک به محل زندگی انسان‌هاست و چینی‌ها (اساسا مردم خاوردور) قرن‌هاست که نسل اندر نسل از گوشت این پستانداران به عنوان منبع غذایی (حرام در نزد مسلمانان)‌ استفاده می‌کنند. برای همین اینها را شکار کرده در بازارهای شکاری‌شان خرید و فروش می‌کنند.

تقریباً همه ویروس‌ها و باکتری‌هایی که موجودات دیگر را آلوده می‌سازند، برای انسان‌ها کاملاً بی ضرر هستند. اما بخش کوچکی هستند که می‌توانند ما انسان‌ها را آلوده کرده، باعث بیماری‌های به اصطلاح جانورآورد شوند، این بیماری‌ها بیشتر از این که از افراد و انسان‌های دیگر باشند از حیوانات ناشی می‌شوند. ویروسی که عامل یا فاکتور بیماری است، بعدا از طریق تماس مستقیم با ترشحات دهان و بینی و یا تماس با مدفوع از طریق هوا یا به صورت غیر مستقیم (از طریق تماس دست با دستگیره در، میله‌ها و نرده‌ها و ... ) بین انسان‌ها منتقل می‌شود.

پاتوژن ها از قوانین ساده ی انتقال پیروی می‌کنند و از این موارد می‌توان برای پیش‌بینی میزان سرایت و کاهش تعداد عفونت‌ها ، جلوگیری از بیماری و چگونگی بد بودن آنها استفاده کرد. اندازه گیری پارامترهای لازم در ویروس جدید برای انسان می‌تواند دشوار باشد.

از ۲۳ ژانویه ۲۰۲۰ شهر اوهان در استان هوبی چین کاملا قرنطینه شده است. به این معنا و مفهوم که مردم شهر به هیچوجه امکان خروج از شهر را ندارند.

خیابان ها بسیار آرام و خلوت و کم تردد است. در شهر ۱۱ میلیون نفری اوهان که اکنون به عنوان مرکز شیوع ویروس کرونا شناخته می‌شود، از ۲۳ ژانویه حرکت کلیه وسایل حمل و نقل عمومی، پروازها و قطارها به حالت تعلیق درآمده است. فقط اتومبیل‌های امدادی، فوریت های پزشکی، ضرورت‌های آب و برق و ... یا پیک‌های موتوری که خریدهای مردم را درب منازل تحویل می‌دهند فعالیت می‌کنند.

مردی که در اوهان زندگی می کند می‌گوید: "شما تقریباً کسی را خارج از خانه در خیابان نمی بینید." تردد وسایل نقلیه خصوصی در منطقه مرکز شهر کاملا ممنوع است. بزرگراه ها بسته شده‌اند تا ساکنان قادر به ترک شهر نباشند.

با این اقدامات است که مسوولان شهر برای تحت کنترل درآوردن شیوع و گسترش ویروس 2-SARS-COV و بیماری کووید-۱۹ تلاش می‌کنند. با تمام تدابیری که از ۲۳ ژانویه اندیشیده‌اند و دارند اقدام می‌کنند، تعداد مبتلایان از حدود ۷۵ نفر در آن روز به ۷۵۰۰۰ نفر رسیده است!

چگونه و با انجام چه اقداماتی است که مسوولان شهر قم می‌گویند گسترش و شیوع بیماری کووید-۱۹ در قم تحت کنترل است؟! ظاهرا بیشترین نگرانی مسوولان بهداشت و سلامت، سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی، اخبار، شایعات و تحلیل تحلیلگران است‌! آقایان! فضای مجازی را به حال خودش رها کنید! ویروس واقعی در دنیای واقعی، در میان مردم است و دارد جان انسان‌ها را تهدید می‌کند. مطمین هستم مردم ایران به آن سطح از درک و شعور و سواد رسانه‌ای رسیده‌اند که اطلاعات درست و نادرست را از هم تمیز و تشخیص دهند. شما نگران آن نباشید، شما به فکر مدیریت ضدعفونی کردن تاکسی‌ها و اتوبوس‌ها و مینی‌بوس‌ها، ایستگاه‌ها، دستگیره‌های در و پنجره‌ها، بهداشت صندلی‌ها در سالن‌های انتظار و ضدعفونی کردن توالت ‌های عمومی در ایستگاه‌ قطار و پایانه‌های مسافربری باشید. مردم خودشان از پس فضای مجازی و مدیریت آن بر می‌آیند. تمرکزتان بر تشخیص، شناسایی، تست و ایزوله کردن و مراقبت از بیماران احتمالی باشد.

با توجه به نرخ تلفات کروناویروس جدید (۲ درصد) و‌ با توجه به این که ما در حال حاضر ۲ فرد فوتی داریم، لذا باید چیزی در حدود ۷۵ تا ۱۰۰ فرد مبتلا به ویروس داشته باشیم. اگر این تعداد افراد مثبت و تایید شده را در بیمارستان‌های قم داشته باشیم می‌توانیم بگوییم که وضعیت تحت کنترل قرار دارد. اگر این تعداد فرد با تشخیص کروناویروس مثبت ثبت شده و تایید شده را نداریم بنابر این باید احتمال این را بدهیم که این افراد مبتلا هم‌اکنون بدون این که بدانند حامل و منتشر کننده ویروس هستند، با تب بالای ۳۸ و ۳۹ درجه در حال کار و تردد و انتشار ویروس هستند و به احتمال قوی با توجه به محل فوت این دو هموطن‌مان در قم. ما اکنون در ایران تقریبا در جای و جایگاهی قرار داریم که چین در فاصله ۲۳ تا ۲۴ ژانویه قرار داشت، یعنی تقریبا حدود یک ماه پیش. با آن همه تجهیزات حفاظتی، کنترل، مراقبت و ضدعفونی که چینی‌ها انجام دادند، الان بعد از یکماه در حدود ۷۵۰۰۰ مبتلا دارند با بیش از ۲۰۰۰ فوتی. با توجه به تجربه یک ماه گذشته در چین، در خوشبینانه‌ترین حالت ممکنه ایران در فاصله یک هفته حدود ۱۰۰۰۰ مبتلا خواهد داشت. چین یک ماه جلوتر از ماست و هر آن چه بر سر چین آمده است احتمالا بر سر ما نیز خواهد آمد، بنابر این مقامات و مسوولان بهداشتی استان قم و سایر شهرها و استان‌ها و به عبارتی ایران باید در حالت هشدار و آماده باش کامل قرار گیرند، مقامات باید که خیلی سریع اقدام به تشخیص مراکز و آماده سازی و تخصیص آن مراکز به بیمارستان‌های بزرگ صحرایی باشند. سالن‌های ورزشی، فضای نمایشگاه‌های بین‌المللی، طرح و اجرای بیمارستان‌های کانکسی که در فضاهای باز در کنار هم به صورتی که دسترسی و مدیریت آن ساده‌ و کارامد باشد قرار می‌گیرند. ممکن است دولت ایران در روزها و ماه‌های پیش رو با چالش‌های جدی و متعددی روبرو شود بنابر این باید از قبل خودش را آماده کند. در روزهای اولیه یک بیماری هستیم که با توجه به تجربه چین تقریبا اطلاعات کلی نسبتا خوبی از آن داریم، می‌دانیم علائم بیماری چیست، می‌دانیم ویروس از انسان به انسان منتقل می‌شود، می‌دانیم کودکان کمتر مبتلا می شوند و آسیب می‌بینند و می‌دانیم سرعت انتشار بالاست، می‌دانیم ممکن است ویروس به صورت غیرمستیقم نیز منتشر شود (اسمیر اینفکش) و می‌دانیم که از زمانی که ویروس میزبان خودش را پیدا می‌کند تا وقتی که علائم را نشان می‌دهد حدود دو هفته طول می‌کشد، می‌دانیم که هر فرد مبتلا حداقل سه تا چهار نفر (۳/۷۵) دیگر را در بهترین شرایط و پنج تا شش نفر (۵/۸) دیگر را در بدترین حالت و در همین فاصله که بیماری پنهان است مبتلا می‌کند و حدود تقریبی سرایت مشخص است. چالش فوق‌العاده جدی است. مسوولان باید به سرعت، بهترین تصمیمات را بگیرند.

در یادداشت‌های قدیمی‌ام، در قسمت اول این یادداشت‌ها، در چهارم فوریه، زمانی که تعداد مبتلایان به کروناویروس جدید ویروس 2-SARS-COV در چین کمی بیش از ۲۰ هزار نفر بود نوشته بودم «با این روندی که پیش می‌رود بر این باورم که چین تا پایان فاز سوم (۱۵ فوریه) بیش از ۵۷۰۰۰ مبتلا خواهد داشت که در خوش‌بینانه‌ترین حالت تا آن زمان ۱۱۴۰ نفر جان خودشان را از دست داده‌اند.» امروز ۲۰ فوریه است، پنج روز پس از پایان فاز سوم چین که اطلاع می‌دهند تعداد مبتلایان در چین به حدود ۷۵ هزار نفر رسیده است با تلفاتی بیش از ۲۰۰۰ نفر.

این به ما نشان می‌دهد که در یک دوره پانزده روزه ما با یک نرخ ثابت ۳/۷۵ سر و کار داریم. شما اگر خواننده یادداشت‌هایم بوده باشید این نرخ یا نسبت ثابت را در دوره‌های پانزده روزه دیده‌اید بنابر این تصاعد هندسی است که به راحتی می‌توان پیش‌بینی کرد که در پانزده یا سی روز آینده با همین روند با چه سطح از شیوع روبرو هستیم. ۷۵۰۰۰x۳/۷۵ مساوی است با ۲۸۱۲۵۰ این تعداد مبتلایان در پاتزده روز آینده یعنی پایان فاز چهارم چین در پایان فوریه است. ادامه با همین نرخ ثابت یعنی بیش از یک میلیون نفر مبتلا تا نیمه اول ماه مارس (پایان فاز پنجم) و بیش از ۳۹۵۵۰۰۰ نفر تا پایان ماه مارس (پایان فاز ششم). نرخ ثابت مرگ و میر کماکان ۲ درصد است به این مفهوم که از این تعداد مبتلا در پایان ماه مارس با این نرخ تلفات، بیش از ۷۹ هزار نفر جان خودشان را از دست می‌دهند. البته چین توانسته است با استفاده از پلاسمای خون افراد مبتلا که سلامتی خود را بازیافته‌اند به موفقیت‌هایی برای کنترل بیماری و کاهش تلفات دست یابد و این واقعا امیدوارکننده است که تا پایان ماه مارس شاهد این تعداد از تلفات در چین نباشیم.

غیر از انجام اقدامات در جهت مراقبت و پیشگیری و استفاده از مواد و روش‌های مختلف ضدعفونی اماکن و استفاده از تجهیزات حفاظتی مثل ماسک و دستکش و ... مقابله با ویروس دو راه بیشتر ندارد، یکی دارو و دیگری واکسن. تا امروز نه دارویی برای ویروس 2-SARS-COV کشف شده است و نه واکسنی. بزرگترین شرکت تولیدکننده واکسن برای ویروس کمپانی جانسون اند جانسون است. در روزهای اول اپیدمی، این شرکت اقدام به ارسال یک میلیون ماسک و تجهیزات حفاظتی به چین کرد. بسیاری از افراد همان زمان فکر کرده بودند که جانسون اند جانسون موفق به کشف و ارسال واکسن به چین برای مبارزه با کروناویروس شده است که چنین نبود. چینی‌ها معتقدند که با گرم شدن هوا و با کاهش تعداد مبتلایان جدید، می‌توانند تا پایان آوریل گسترش ویروس و تلفات ناشی از آن را مهار کنند.

یادداشت | ۱۹ فوریه ۲۰۲۰:

ورود کروناویروس 2-SARS-COV به ایران خبر نگران کننده‌ای است. این ویروس خطرناک وارد نشده، دو نفر را در قم کشت و این خبر از سوی مقامات وزارت بهداشت تایید شد. آیا این افراد که مبتلا شده‌اند به چین و اوهان سفری داشته‌اند؟ آیا با چینی‌ها یا یکی از افراد مبتلا از ۲۴ کشور دیگری که با این ویروس درگیر شده‌اند رفت و آمد و ارتباطی داشته‌اند. فکر کنم لازم است تحقیق شود که این افراد چگونه به این ویروس آلوده شده‌اند. باید به سرعت افرادی که با این افراد در ارتباط نزدیک بوده‌اند قرنطینه شوند و‌ تحت مراقبت قرار گیرند. مکان‌هایی که اینها در آنجا رفت آمد داشته‌اند نیز باید ضدعفونی شود. مردم قم باید بیش از پیش مراقبت کنند، از ماسک و دستکش‌های نایلونی استفاده کنند.

در حال حاضر، در چین تعداد مبتلایان به کروناویروس 2-SARS-COV افزایش یافته، تعداد قربانیان از ۲۰۰۰ نفر گذشته، هنوز گفته می‌شود که هیچ دارو و واکسنی برای بیماری کووید-۱۹ حاصل از ورود ویروس به بدن یافت نشده است.

بیش از ۲۰ هزار پزشک و متخصص بیماری‌های ریه از سایر نقاط چین به استان هوبی و شهر اوهان (Wuhan) در قالب تیم‌های پزشکی مجهز اعزام شده‌اند. مردم این مناطق هنوز در قرنطینه هستند و انان که دیگر سالم هستند (بعد از بیماری بهبود یافته‌اند) برای اهدای (پلاسمای) خون خود به بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند شاید که در فاصله‌ای هرچند کوتاه بتوانند بستگان خود را حتی شده از راه دور برای دقایقی ببینند.

چنانچه مایلید پاسخ به سوالات یا موضوعات مشابه در شماره آینده روزنامه یا مجله تان منعکس شود؛ کافی است از طریق فرم تماس بالا درخواست خود را ارسال کنید. همچنین می توانید با آدرس پست الکترونیک journalist@webfaqt.com به صورت مستقیم مکاتبه کنید و درخواست برای نگارش مقاله را ارسال کنید.

متونی که به این ترتیب اینجا در سایت قرار می گیرند «کپی رایت» دارند. لطفا بدون اجازه کتبی و هماهنگی قبلی در نشریه چاپی و یا سایت یا وبلاگ آنلاین خود منتشر نکنید.

در همین رابطه بخوانید:

بیماریابی در فرودگاه امام خمینی (ره)

کروناویروس اواان ممکن است از طریق مارها به افراد منتقل شده باشد. نیوساینتیست - جسیکا حمزه‌لو - (انگلیسی)

کروناویروس :بازار داغ تئوری‌های توطئه و شایعات، اشپیگل - کاترین ریدلینک و نینا وبر - (آلمانی)

تاییدیه یک خبر مهم و لینک آن روی سایت ان‌ت‌فا : «براساس یک تیم تحقیقاتی آلمانی، ویروس كرونا می‌تواند تا نه روز روی سطوح خارج از بدن انسان زنده بماند - و هنوز مسری است. با این حال، دانشمندان همچنین راهی برای فشرده سازی ویروس‌ها پیدا می‌کنند.» - (آلمانی)

آلوده به اقتصاد جهانی: چگونه کروناویروس جهانی‌سازی را به تهدیدی مرگبار تبدیل کرده است، اشپیگل - (انگلیسی)

2019-nCoV: اطلاعات و توصیه‌های انستیتو رابرت کخ در برلین درباره اقدامات و اهداف کنترل عفونت - (پی دی اف . ۷۱ کیلوبایت - آلمانی)

کروناویروس می‌تواند در گلو خودش را تکثیر کند - اشپیگل - ۱۳ فوریه (آلمانی)

مصاحبه زایت‌آنلاین با فولکر اشتولورتز روزنامه‌نگار علم- ۱۴ فوریه (آلمانی)

کارل جاست: عکاس و خبرنگار افسانه‌ای جنگ

خودش می‌گوید یک تخته‌اش کم است و همین برای او مزیتی است. زایت آنلاین در گزارشی کوتاه از زندگی و کارهایش می‌نویسد: او کسی است که در توفان‌ها با یاسر عرفات نشسته، رادووان کارادسیچ را سوار ماشینش کرده به او گفته که چطور؟ شما پزشک، روانشناس و جنایت‌کار جنگی هستید اینها چطور کنار هم آمده است؟ رادووان کارادسیچ هم به سردی یخ پاسخش داده که مردم هم درک‌شان از مسیح اشتباه بوده! در نهایت در زمان بحران گروگان‌گیری کارکنان سفارت آمریکا در ایران، در اوایل انقلاب، با ویزای توریستی وارد ایران می‌شود، چون وقتش کم است و عجله دارد شروع به عکس گرفتن می‌کند و به همین خاطر و چون اجازه کار نداشته به زندان افتاده است که البته چند روز بعد آزاد می‌شود. کارل جاست حالا اما گرفتار عکس‌هایش شده است.

کارل جاست ، خبرنگار جنگ، روزنامه‌نگاری، زایت آنلاین،
متن به زبان آلمانی

بدون سلامت روان هیچ بهداشت و سلامتی‌یی وجود ندارد

© Nicolás Muñoz/EyeEm.com

سالهاست که اخبار، مطالعات و مباحث مرتبط با روانشناسی را به صورت روزانه و جدی دنبال می‌کنم و در فاصله‌ی سی سال گذشته تقریبا می‌توانم بگویم روزی نبوده که مطلب یا مقاله‌ای در رابطه با روانشناسی نخوانده‌ باشم. از میان علوم و بخصوص علوم انسانی، روانشناسی شاخه و رشته علمی فوق‌العاده جالبی است که ... حتی مطالعه روزانه ان مرا هیچگاه سیراب نکرده و همیشه تشنه‌ی درک و فهم و دانستن بیشتر در این شاخه مهم از علوم بوده‌ام. آنچه که در فاصله این سالها از روانشناسی و ارتباط ان با زبان‌شناسی و علوم دیگری چون بازاریابی و یا حتی هوش مصنوعی اموخته‌ام بسیار هیجان‌انگیز بوده است.

متاسفانه مطالعات روانشناختی در ساختار نظام‌های آموزشی و اقتصادی یا به عبارت دیگر در فضاهای آموزشی در مقاطع تحصیلی مختلف تا دانشگاه‌ها و همینطور فضاها و محیط‌های کاری در ایران بسیار ضعیف است به طوری که قاطعانه می‌توانم بگویم در فاصله این سالها دریغ از یک بررسی و مطالعه قابل توجه از سوی مراکز معتبر علمی و پژوهشی ایران در این زمینه ندیده و نخوانده‌ام که جایی مثل اینجا بتوانم به ان مطالعات و بررسی‌ها اشاره و استناد کنم. اما در همین رابطه با بحث روانشناسی و علی‌الخصوص بیماریهای روانی، تقریبا هر روز مطالبی از آخرین و تازه‌ترین مطالعات و پژوهش‌ها در مراکز و پژوهشگاه‌های خارج از کشور و بخصوص در آمریکا و برخی کشورهای اروپایی از جمله آلمان و بریتانیا به دستم می‌رسد و مطالعه می‌کنم که فوق‌العاده است و بسیار از آنها در صحبت‌ها و نوشته‌هایم استفاده کرده‌ام.

در اروپا و بخصوص آلمان اخیرا متوجه شده‌ام که در سالهای اخیر توجه بیشتری به بحث مطالعات روانشناسی در مراکز آموزشی‌شان، در مدارس و دانشگاه‌ها داشته‌اند و اساسا مراکزی مطالعاتی برای این بررسی‌ها ایجاد کرده‌اند که رسانه‌ها بخصوص رادیوتلویزیون‌ها، مطبوعات و سایت‌های خبری ‌شان با انعکاس مقالات و انجام مصاحبه‌ها موضوعات مرتبط با مطالعات روانشناختی را بخوبی پوشش داده نتایج را از طریق گزارش‌ها به اطلاع پژوهشگران و کلا علاقمندان می‌رسانند.

مصاحبه‌ای که به تازگی در این رابطه خوانده‌ام، مصاحبه سایت زایت‌آنلاین با «مانوئلا ریشتر-ورلینگ» - Manuela Richter-Werling - روزنامه‌نگار و اکنون مدیر «ایرسینیش منشلیش» - Irrsinnig Menschlich e. V. - یکی از همین مراکز تحقیقاتی در لایپزیگ است که پیشتر به آن اشاره کرده‌ام. لینک مطلب اصلی که به زبان آلمانی است را هم اینجا در بخش فارسی و هم در بخش آلمانی جهت اطلاع و مراجعات بعدی آورده‌ام.

به طور خیلی خلاصه از جمله نکات مهمی که در این مصاحبه به آن اشاره شده است می‌توانم به این موارد اشاره کنم که مطالعات روانشناختی و بررسی وضعیت روحی و روانی دانش‌اموزان و دانشجویان در مدارس -بخصوص دبیرستان‌ها - و دانشگاه‌های آلمان بویژه در سالهای اخیر از اهمیت و توجه بالایی برخوردار بوده است و بر همین اساس مراکز آموزشی تشویق شده‌ و می‌شوند به برگزاری جلساتی با دانش‌آموزان و دانشجویان که بیایند و خیلی راحت در مورد مشکلات و مسایل روحی و روانی‌شان با متخصصین صحبت کنند چرا که نوجوانان و جوانان در شرایط سنی حساسی قرار دارند و آنچه که در دوران کودکی در محیط خانواده سپری کرده‌اند با توجه به شرایطی که در دوران تحصیلات بعدی شان می‌گذرانند به گونه مرتبط بوده می‌تواند تشدید شود و منجر به بیماری‌های روحی و روانی حاد چون شیزوفرنی و ... شود. در این مصاحبه متوجه می‌شویم که اکنون در میان دانش‌آموزان و دانشجویان از هر ۱۷ درصد‌شان یک نفر مبتلا به یکی از انواع بیماری‌های روانی است و مطالعات اخیر در سال ۲۰۱۸ نشان داده است که نرخ ابتلا به بیماری‌های روانی در آلمان نسبت به دهه‌های گذشته افزایش نداشته و به نوعی می‌توان گفت که آلمانی‌ها توانسته‌اند این روند را کنترل کنند.

متن اصلی مصاحبه را اینجا در زایت آنلاین به زبان آلمانی بخوانید ...

چنانچه مایلید پاسخ به سوالات یا موضوعات مشابه در شماره آینده روزنامه یا مجله تان منعکس شود؛ کافی است از طریق فرم تماس بالا درخواست خود را ارسال کنید. همچنین می توانید با آدرس پست الکترونیک journalist@webfaqt.com به صورت مستقیم مکاتبه کنید و درخواست برای نگارش مقاله را ارسال کنید.

متونی که به این ترتیب اینجا در سایت قرار می گیرند «کپی رایت» دارند. لطفا بدون اجازه کتبی و هماهنگی قبلی در نشریه چاپی و یا سایت یا وبلاگ آنلاین خود منتشر نکنید.

قم، صحن مطهر حضرت معصومه (س)

قوی باش قم! ... همه با هم هستیم، در کنار هم‌.

تولید محتوا، نگارش و ترجمه
کلیه متون، نقد و بررسی

انگلیسی | فارسی | آلمانی

۰۹۱۰-۹۷۵۹۸۶۹

طرح دریافتی امروز: خودت را باور کن ...

اگر خودتان را در چاله‌‌ای یافتید ..‌

اگر خودتان را در چاله یافتید، اولین اقدام این است که از کندن دست بردارید!

و او با شماست ...

از میان پیام‌های تشکر و قدردانی قدیمی:
آقای دکتر عبدالحسین پاک

هزار دشمنم ار می کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنانم ندارم باک

برای سپاسگزاری

گاهی اوقات گفتن و به زبان آوردن یک تشکر و سپاسگزاری ساده، حتی نوشتن چند خط متن تشکر و سپاس و تقدیر واقعا کافی نیست. گاهی اوقات فقط چاپ و منتشر کردن آگهی های تقدیر و تشکرهای بی روح در روزنامه ها و مجلات و سایت‌های اینترنتی واقعا کافی نیست، گاهی اوقات گل و گیاه و شیرینی خریدن و بردن هم کفایت نمی کند. با وجود اینترنت و این همه شبکه های اجتماعی و رسانه‌های اجتماعی مثل وبلاگ ها و تلگرام و .. غیره در این عصر اعجاز اطلاعات و ارتباطات گسترده کنونی این که فقط خیلی ساده به پزشکت بگویی «یک دنیا سپاسگزارم» اصلا کافی نیست.

عزیزانی که مرا بیشتر و از نزدیک می شناسند می‌دانند که تا چه اندازه روی مهارت های ارتباطی و پروفشنالیسم و منش حرفه ای و ایجاد و ساختن اعتماد متقابل تاکید می کنم و از این روی چرا از عصر کنونی نه فقط به عنوان عصر لایک زدن‌ها و کامنت گذاشتن و به اشتراک گذاشتن ها که ازعصر «مطلع و آگاه بودن» و عصر «توجه» و «توصیه» یاد می کنم. چرا که ما بواسطه همین اطلاع و آگاهی است که کار دقیق و پرزحمت و پرمسئولیت پزشکان و کادرهای درمانی مان را بیشتر و بهتر درک می‌کنیم. بواسطه همین اطلاع و آگاهی است که می فهمیم با این همه فشار و تحریم و کمبودها و کاستی های دارویی وجدان حرفه ای در کار پزشکی و درمان و رفتن موجودی زنده زیر دست پزشکان حاذق و کاردان واقعا یعنی چه ...

جناب آقای دکتر عبدالحسین پاک بیشتر از بیست و هفت سال است که دندانپزشک دقیق، حاذق و مورد اعتمادم بوده و هستند و بخش مهمی از عمرو سلامت کنونی ام را مدیون دکتر پاک عزیز هستم که در طول این سالها بمانند یک پدر دلسوز و مهربان، به مانند یک دوست واقعی با دقتی مثال زدنی مراقبت از سلامت و ترمیم دندان‌هایم را همراه با تیم پزشکان و دستیاران شان در مطب شان بخوبی مدیریت کرده اند.

دکتر پاک عزیز!
تیم پزشکان و دستیاران گرامی مطب دکتر پاک!
با احترام تمام و تقدیم صمیمانه ترین سپاس‌هایم از زحمات بی دریغ شما و کلیه همکاران‌تان و کادر درمانی مطب بخاطر تمام اقدامات مسئولانه، دقیق و به موقع سپاسگزاری می‌کنم. ضمن آرزوی سلامت و توفیق برای جنابعالی و کلیه همکاران محترم‌تان، مثل همیشه موفقیت‌هایتان را از خداوند بزرگ خواستار و خواهانم.

‍
اول آبانماه ۱۳۹۷

پاسخ دکتر عبدالحسین پاک عزیز:

سلام، گاهی خواندن نوشته‌های شما نه تنها خستگی را از بین می‌برد بلکه غرور و انگیزه در من ایجاد می‌کند و می‌بالم به خاطر دوستانی چون شما دارم.

دکتر عبدالحسین پاک
دندانپزشک
۱۸ شهریور ۱۳۹۸

::: جهت ارسال نظرات و پیشنهادات‌تان می‌توانید از فرم بالای صفحه و یا ایمیل t.k.nassiri@gmail.com اقدام کنید!

پژوهش خلاقانه
برای
نگرش و نگارش خلاقانه

متعهدم به خوب و ساده نوشتن، بکر، اصل و مبتکرانه نوشتن و دقیقا با توجه به نیاز‌های مردمم نوشتن

ادامه یادداشت‌های مرتبط با اعلام وضعیت اضطراری توسط سازمان جهانی بهداشت (۴): افزایش تعداد مبتلایان در چین به ۷۸۹۵۹+ و افزایش تلفات تا ۲۷۹۱+ نفر، ۳۲۰۰۰+ نفر بهبود یافته‌اند، گسترش کروناویروس در ایتالیا ۴۷۰ (۱۲ فوتی) ایران ۲۴۵ (۲۶ فوتی) خاورمیانه ۱۲۰ ، جهان ۲۵۰۰~

قم، صحن مطهر حضرت معصومه (س)

نقدی کوتاه بر سخنان سرکار خانم دکتر مینو محرز در مورد قرنطینه شهرها

::: جهت مشاهده و مطالعه مطالب تازه به مرور این صفحه ادامه‌دهید!

یادداشت | ۲۹ فوریه ۲۰۲۰:

به زودی، به روزرسانی می‌شود ...

یادداشت | ۲۸ فوریه ۲۰۲۰:

کروناویروس جدید به سرعت در حال شیوع و گسترش جهانی است و اکنون در بیش از پنجاه کشور دنیا ورود خود را نشان داده اعلام کرده است. در چین، مقامات چینی موفق شده‌اند تا حدودی از سرعت و تلفات این ویروس بکاهند که شما اینجا در گرافیک‌های آماری (از تلویزیون شبکه خبری آلمان) مشاهده می‌کنید. نمودار اول وضعیت شیوع کلی مبتلایان به ویروس و نمودار دوم وضعیت فوتی‌ها در چین را نشان می‌دهد.

در آلمان، ویروس خودش را به مراکز بهداشت و درمان در نوردراین‌وستفالن، هامبورگ و بادنووتنبرگ و شهرهایی چون هسن معرفی کرده است. در نوردراین وستفالن ۱۴ مورد جدید از ابتلا به ویروس ثبت شده است.

در ایران وضع اصلا جالب نیست و تعداد مبتلایان رو به افزایش است. اما در ایران نیز تمام مقامات بهداشت و درمان، کادرهای پزشکی و پرستاران در بیمارستان‌های مورد نظر تمام هم و غم و کلیه اقدامات خود را در جهت حفظ جان و حمایت از جمعیت شهرها محکم‌تر کرده و می‌کنند. رهبر انقلاب در پیامی صمیمانه از زحمات پزشکان و پرستاران و بهیاران که در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی در حال خدمت دلسوزانه به مردم و بویژه بیماران و مبتلایان هستند تشکر و قدردانی کردند.

دیروز تمام اعداد و ارقام اعلام شده را کنار هم گذاشتم و با محاسباتی به نتایجی رسیدم که چشم‌انداز این اپیدمی در کشور را واقعا فراتر از تصورات قبلی‌ام می‌بینم. در حال حاضر ویروس منحوس در بیشتر از ۲۰ استان کشور حضور دارد. در این فهرست، تهران، گیلان، قم، اصفهان و مازندران، اردبیل، خوزستان، سمنان و خراسان رضوی بیشترین تعداد مبتلایان و موارد مشکوکی که هنوز قطعی نشده‌اند را دارند. با توجه به ارتباطات نزدیکی که ایرانیان با هم دارند قابل پیش‌بینی است که هرکدام از این شهرها و مناطق در فاصله یک هفته ده روز آینده در کل بیش از پنجاه هزار تا هفتاد هزار نفر مبتلا به ویروس داشته باشند. همه این افراد نیاز به محلی برای جداسازی و قرنطینه فردی یا گروهی، خوراک، دارو و مراقبت‌های ویژه دارند و به همین سبب است که الکساندر ککوله (Alexander Kekulé) یک ویروس‌شناس آلمانی معتقد است وضعیت در منطقه ما (آسیای جنوب غربی) تقریبا خارج از کنترل است و بعید است که مقامات بهداشت و درمان بتوانند وضع موجود را کنترل کنند.

بار دیگر بازگردید و با دقت بیشتری نگاه کنید به گرافیک اول، این نمودار تعداد مبتلایان را به صورت کلی در چین نشان می‌دهد، برای شهری مثل اوهان که کانون اپیدمی نیز هست این نمودار صدق می‌کند، تقریبا برای هر شهری از شهرهای جهان می‌تواند وضعیت همین باشد، نکته در این است که در همگی شما می‌بینید که آرام آرام تعداد متلایان افزایش می‌یابد، در فاصله شش، هفت روز می‌بینید انان که هیچ علائمی از خود نشان نمی‌دادند با بروز علائم و مراجعه به دکتر، ابتدا مشکوک به بیماری و بعد از تست بیمار قطعی و مثبت شناخته می‌شوند، تازه از این مرحله ایزوله و تحت درمان قرار می‌گیرند. پس از هفت روز شش هزار نفر، اما این رشد تصاعدی است و آنچه که من فکر می‌کنم متوجه شده‌ام این است که نرخ رشد در ایران بالا به نظر می‌رسد و برای همین همه چیز از جمله فوت بیماران سریعتر از چین رخ می‌دهد. در چین، در دو هفته اول، نرخ رشد صد درصدی داشتند، یعنی ظرف دو هفته از ۳۵۰ مبتلا رسیدند به ۳۵۰۰۰ نفر و در همان سه هفته اول حدود ۱۰۰۰ نفر جان خودشان را از دست دادند. حال نگاه کنید به نمودار اول، در یازدهم فوریه ۴۰۰۰۰ مبتلا وجود دارد. حالا نگاه کنید به گرافیک نمودار دوم، چینی‌ها ۱۱ فوریه ۱۰۰۰ فوتی داشتند. بیماری هنوز نه واکسن دارد و نه هیچ داروی مشخصی که بتواند روند تکثیر ویروس را کند یا متوقف کند. برخی از پزشکان و پژوهشگران گمانه‌زنی‌هایی می‌کنند که دارویی قدیمی که برای مالاریا به کار رفته است اثرات مثبتی روی بیماران نشان داده اما باید دید و خوشبین بود که آغاز فصول گرم سال جلوی رشد و فعالیت ویروس را بگیرد. الکساندر ککوله (Alexander Kekulé) ویروس‌شناس آلمانی در یک گفتگوی کوتاه ویدیویی با زایت آنلاین معتقد است که این بیماری ممکن است در طول سال ادامه داشته باشد و همین نگرانی‌ها را افزایش می‌دهد.

یادداشت | ۲۷ فوریه ۲۰۲۰: (۱)

واقعا اینجا در ایران چه خبر است؟ در حالی که مرکز اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت خبر و اعلام رسمی می‌کند که تعداد مبتلایان ۲۴۵ نفر، با ۲۶ فوتی، ناگهان حدود دو ساعت پیش در خبری دیگر می‌خوانیم که بهبودی ۴۲۲ بیمار کرونا در «گیلان» و «قم»! این چه جور اطلاع‌رسانی است! مگر تجمیع نمی‌شد، ۴۲۲ بیمار کرونا؟! اینها کجا بودند تا حالا؟! جمع همین‌ها می‌شود ۶۶۷، چند نفر از اینها کرونایی بودند، چند نفر مشکوک به کرونا؟! ... شاید به من بگویید: «اصلا به تو‌چه ... چرا اینقدر گیر می‌دهی ... هزارتا اصلا ده هزارتا ... تو چه کاره‌ای؟! بگیر بنشین سرجایت بگذار ما کارمان را بکنیم! چشم! بفرمائید!

دائم در رسانه‌ها می‌خوانیم، می‌بینیم و می‌شنویم که دائما می‌گوئید به شایعات توجه نکنید، باشد توجه نمی‌کنیم، اما این اخبار، اخبار ستاد اطلاع‌رسانی خود وزارت بهداشت است، تا حالا هیچ خبری از ابتلا به ویروس در شهر یا استانی نیست، مثل یزد یا ارومیه، یا سمنان، ناگهان یکی دو ساعت بعد در خبرهای بعدی می‌خوانیم یکی اینجا مرد، دو نفر آنجا و ... یا این که ویروس در کرمان در حال گردش است ... مگر این ویروس مرگبار آمده است لوناپارک!

یکی دو نکته‌ی مهم را لازم و ضروری می‌دانم بنویسم، یکی این که بسیار خوشحالم جاده‌ها و بزرگراه به سمت شمال را مسدود کرده‌اید. این اقدام مثبت و خوبی است اما کافی نیست. نترسید از این که حقایق را به مردم بگویید. این ویروس، میزان تلفاتش کم است، درست، اما به دو سه دلیل بسیار مهم تر بسیار خطرناک است، یکی این که سریع در همان گلو خودش را تکثیر می‌کند، بنابر این سریع پخش می‌شود، دیگر این که روی سطوح مدت طولانی‌تری می‌ماند و بحث اسمیر اینفکش (سرایت مستقیم و غیرمستقیم) وجود دارد، دیگر این که دوره کمون، یا نهانش طولانی است، از دو تا چهارده روز - بنابر این زمانی که فرد مبتلا هیچ علایمی نشان نمی‌داده، فعال بوده و خودش را به میزبان‌های دیگری می‌رساند و آنها را آلوده می‌کند. در موارد خفیف، دو تا شش هفته در موارد شدید افراد را درگیر می‌کند، ممکن است بعد از احساس بهبودی، در برخی افراد دوباره بازگردد و علائم را دوباره نشان دهد. نکته دیگر این که اگر قرنطینه انجام نشود، به ژنوم افراد بیشتری دست یافته و جهش صورت می‌گیرد، جهش ممکن است بی‌خاصیت، خوب یا بد باشد. هیچکس نمی‌تواند پیش‌بینی کند چه رفتار تازه‌ای پیش می‌گیرد. مثلا ممکن است دوره کمون و نهانش طولانی‌تر شود، یا این که پاتوژن‌های تهاجمی‌تری بسازد ... ویروس‌شناسان الان اطلاعاتی بیشتر از این، از این ویروس ندارند و بسیار محتاطانه اعلام نظر می‌کنند اما اکنون همه مردم دنیا تقریبا می‌دانند و می‌فهمند که چین چه تجربه و چه زمان فوق‌العاده‌ای برای سایر نقاط دیگر دنیا خریده است با واکنش سریع و قرنطینه کردن ۵۶ میلیون نفر جمعیت دو استانش (تقریبا نزدیک به کمی بیش از نیمی از جمعیت کشور خودمان) این اهمیت دارد که ما به اطلاعات موثق و شفاف دسترسی داشته باشیم چون با توجه به تجربه چین می‌توانیم تحلیل کنیم که اکنون واقعا در چه وضعیتی هستیم. در برخی خبرها وقتی می‌خوانم که مثلا فلان استان ده درصد از ظرفیت بیمارستانش را اختصاص داده است به کرونا، واقعا پی می‌برم که مسوولان آن استان اصلا در رابطه با این ویروس و عملکردش توجیه نشده‌اند. عزیز دل برادر! با ویروسی طرف هستید که پس از ورود به یک استان یا یک شهر یا محله، در فاصله ۱۴ روز هیچ علائمی از خودش نشان نمی‌دهد، اما در یک پنهان‌کاری هوشمندانه دارد خودش را تکثیر می‌کند و در همان ساعات اولیه در گلو و دهان، خودش را به حداقل سه تا پنج میزبان دیگر می‌رساند. هرچه جمعیت انسانی اطرافش شلوغ‌تر و غیربهداشتی‌تر باشد، بهتر. در این فاصله دوره کمون، انسان علایم کم یا خفیفی دارد که برایش بی‌اهمیت است و توجه نمی‌کند و بعد پس از این دوره زمانی، یکی یکی افرادی که درگیر و آلوده شده بودند علایم شدیدتری از بیماری نشان می‌دهند. یک هفته بعد اگر بدن‌شان ضعیف باشد یا این که مشکلات قبلی ریوی، قلبی و دیابتی داشته باشد، شرایط بیمار حاد می‌شود و منجر به فوت آن افراد می‌شود. تازه در این مرحله است که فوتی‌ها اشکار می‌شوند، یعنی از حضور ویروس، در خانه، محله، شهر یا استان سه هفته می‌گذرد که ما فوتی داریم. این دانشی است که در فاصله همین دو ماه گذشته که این بلا بر سر چینی‌ها آمد به دست آمده است. بنابر این ما یک سری داده‌ها، اطلاعات و دانش داریم که مسوولان تمام شهرها و استان‌های ما در ایران و حتی سایر کشورهای منطقه باید داشته باشند. اگر چینی‌ها با مردم دنیا واقعا شفاف بوده، اطلاع‌رسانی کرده باشند، اتفاقی که می‌افتد این است که ظرف سه تا چهار هفته پس از ورود ویروس، تعداد مبتلایان به حداقل حدود ۶۰۰۰ بیمار تایید شده می‌رسد، با نرخ تلفات دو درصد، حدود ۱۶۰ فوتی ...

اکنون مسوولان در ایران می‌گویند ۲۴۵ بیمار تایید شده دارند، ۲۶ فوتی، اگر واقعا این صحیح باشد، ما دچار مشکل شده‌ایم و ویروس تهاجمی‌تر و خطرناک‌تر از چین نشان می‌دهد. عزیزان این یک بحثی است که من در یادداشت‌های قدیمی‌تر به آن پرداخته بودم، ویروس را در همان جا که هست قرنطینه می‌کنند نه برای این که افراد بیمار نشوند، بلکه برای این که این ویروس هوشمند، به بانک ژنوم انسان‌های بیشتری دسترسی پیدا نکند. کروناویروس جدید اول تجربه ژنوم مار، بعد ژنوم خفاش، بعد ژنوم ۸۰ هزار انسان چینی‌ را داشته با این ترکیب پروتئینی و آنزیمی وارد جوامع دیگر، وارد سلول‌های انسان‌های دیگری شده، مثلا سر از ژاپن یا روسیه یا کره درآورده (اکنون در کره بیش از ۱۰۰۰ نفر را درگیر کرده است - خیلی سریع) و بعد حالا به ایران و سایر کشورهای خاورمیانه، بعد به یونان و ایتالیا و المان و شمال اروپا رسیده است. در ایران چون در همان زمان ورود قرنطینه نشد، پخش شد. مسوولان وزارت بهداشت و شخص وزیر بهداشت و شخص رئیس‌جمهور مسوول عواقب این تصمیم خود هستند و باید به مردم پاسخگو باشند. این بحث دیگری است و من نمی‌خواهم وارد آن بشوم، شخصا و کاملا می‌توانم وضعیت را درک کنم اما فکر می‌کنم این می‌توانست راه‌های دیگری داشته باشد.

یک مطلب دیگر، باز در مورد قرنطینه این هست که لازم است ما حدودا یک سابقه‌ای از این بحث داشته باشیم. واژه قرنطینه، حامل یک مفهوم تاریخی است. از لحاظ زبان‌شناسی، این واژه ریشه در همان زبان ایتالیایی دارد، بر می‌گردد به قرون‌وسطی، ۱۴۰۰, ۱۵۰۰، مفهوم قرنطینه از آنجا آغاز می‌شود که طاعون و سیاه سرفه از شرق دور (احتمالا چین) از طریق راه ابریشم حدود ۶۰۰ سال پیش میلیون‌ها نفر را سر راه می‌کشد و به اروپا وارد می‌شود، ایتالیایی‌ها برای مهار بیماری از روش جدا ساری و ایزوله کردن شهر یا محل ورود بیماری یا جمعی از بیماران به مدت «چهل روز» استفاده می‌کنند. این واژه از quaranta به معنی چهل و quarantina یعنی «چهل روز» می‌آید. این بحث مهم است، عجیب است اساتید و پزشکان ما تا بیماران کمی حالشان خوب می‌شود فوری اینها را مرخص می‌کنند، الان می‌بینید که اینها به خانه می‌روند و افراد دیگری را بیمار می‌کنند یا این که دوباره خودشان مریض می‌شوند و باز می‌گردند برای مداوای دوباره، در رابطه با همین کروناویروس این هم برای چینی‌ها و هم ژاپنی‌ها اتفاق افتاده است. بحث قرنطینه از پیش از قرون وسطی مطرح بوده اما اطلاعات دقیقی وجود ندارد و حتی برخی معتقدند که ابوعلی سینا ابتدا این روش را مطرح ساخته است. در این رابطه بعدا بیشتر خواهم نوشت.

یادداشت | ۲۷ فوریه ۲۰۲۰: (۲)

درست پانزده روز پیش، یک روز بعد از مراسم سالگرد انقلاب اسلامی و تظاهرات معروف آن در ۲۲ بهمن، وزارت بهداشت رسما اعلام کرد که در ایران هیچ بیماری مرتبط با کروناویروس جدید مشاهده نشده است‌. اکنون درست ۱۵ روز از ان تاریخ گذشته و ما مواجه هستیم با اعلام رسمی وزارت بهداشت مبنی بر این که ۱۳۹ نفر مبتلای تایید شده داریم، از این تعداد، ۱۹ نفر فوت شده‌اند. این یعنی، اگر فرض را بر این بگذاریم که وزارت بهداشت دارد آمار درست و عین حقیقت را منتشر می‌کند، پس ما با یک میزان تلفات ۱۳.۶۶ درصدی روبرو هستیم. با توجه به تجربه چین با نرخ دو درصدی در تلفات، این رقم به طرز عجیبی بالاست. حتی از همه کشورهای دیگر هم بالاتر است. حالا باز فرض را بر این بگذاریم که اگر به همین ترتیب بگذرد نرخ و نسبت ثابت رشد مبتلایان هم همین ۱۳۹ باشد، در فاصله پانزده روز آینده با چه وضعی روبرو خواهیم بود. با یک محاسبه ساده، پانزده روز دیگر بیشتر از ۱۹۳۰۰ مبتلا به ویروس داریم که چون قرنطینه فردی یا گروهی نشده‌اند، عملا و به تعبیری عمدا، در سرتاسر کشور و حتی کشورهای دیگر منطقه، پخش شده‌اند. اگر فرض را بر این بگیریم که اکثر این مبتلایان در ایران هستند و تعداد و درصد کمی از آنان به سایر کشورهای منطقه مسافرت کرده‌اند، احتمالا تا پانزده روز دیگر حدود یا کمی بیش از ۱۸۰۰۰ نفر در ایران آلوده به ویروس داریم که چون قرنطینه محلی و شهری و فردی و گروهی نشده‌اند با نسخه از پیش پیچیده شده از سوی وزارت بهداشت و درمان که هیچ اعتقادی به قرنطینه محلی و شهری ندارد و حتی توان پاسخگویی جمعی و فردی را هم ندارد روانه بیمارستان‌ها و مراکز درمانی در سراسر کشور می‌شوند، الان دم در هر بیمارستان یک چادر برپا کرده‌اند، مملو از جمعیتی که می‌خواهند تست شوند. فردی با ترس و لرز، با لباس فضایی و ماسک به صورت، بالای صندلی، میکروفنی در یک دست، بلندگویی در دست دیگر فریاد می‌زند: «خانم‌ها، آقایان، عزیزان مراجعه‌کننده، مردم شریف ... خودتان که وضع را می‌دانید، این بیمارستان هزار تخت خوابی، توی تمام راهروهایش آدم خوابیده، جا نداریم... بروید ... اینجا تجمع نکنید، تخت خالی نداریم، حتی اتاق یا راهروی خالی نداریم، داروها تمام، دستگاه سی‌تی اسکن خراب، کیت تست‌مان هم تمام شده، دیگر به شما نمی‌رسد، فقط آنهایی بمانند که شرایط حاد دارند، خودشان می‌دانند که رو به موت هستند، شما فقط بمانید که ما فقط امار فوتی‌ها را باید دقیق گزارش کنیم، آنهایی که نیاز به اکسیژن دارند، توجه کنند، کپسول‌های اکسیژن‌مان همگی خالی است، همکاران من دارند تلاش می‌کنند با ارز نیمایی وارد کنند، اگر اینستکس کار کند، روسیه دیروز گفت کار می‌کند، سعی کنید بر اعصاب و روان خودتان مسلط شوید، آقا ... آقا ... اقای عزیز ... توی صورت من و مردم سرفه نکن، دستمال‌های مصرف شده تان را روی زمین نیاندازید ... عزیز من، روی زمین تف نکن ... شما که مریض بودی غلط کردی امدی اینجا، باید همان‌جا در خانه می‌ماندی، می‌دادی پماد را خانمت بمالد! الان اینجا آمدی برای چی؟! آرامش‌خودتان را حفظ کنید که ما بتولنیم این وضع را مدیریت کنیم، من خودم کرونایی شدم می‌بینید که، احتمالا یکی دو ساعت دیگر مرده‌ام، جنازه‌ام را یک گوشه‌ای از بیمارستان یا بیرون جلوی همین محوطه پیدا می‌کنند، به مردم هم بگویید برای ما پرسنل زحمت‌کش، کادر پرستاران و دکترها اگر هنوز کسی باقی مانده باشد گریه و زاری نکنند!» ... بلی، قطعا با همین وضع و با همین نرخ تلفات که داریم یعنی ۱۳.۶۶ درصد، تعداد فوتی‌ها در ایران در فاصله دو هفته آینده کمی بیشتر از ۲۶۶۶ نفر خواهد بود، یعنی دقیقا به اندازه‌ای که چینی‌ها تا همین امروز کشته داده‌اند. با توجه به خستگی پرسنل و کادر پزشکی و درمانی بیمارستان‌ها و کمبود تجهیزات محافظتی و تحریم‌های گسترده و فشار حداکثری فاجعه‌ای در پیش است. اما هنوز وضعیت اضطراری هم از سوی دولت محترم اعلام نشده چرا که عزیزان اساسا هیچ اعتقادی به این لامپ‌ها و کارت‌های زرد و قرمز ندارند. صدایی از تلویزیون پخش می‌شود: «با این وضع که می‌بینید، ... ما مطمئن هستیم که بر این ویروس غلبه می‌کنیم. قوی باش قم! قوی باش اراک! قوی باش هرمزگان! قوی باش سمنان، قوی باش سیستان، بلوچستان، قوی باش یزد، قوی باش اصفهان! قوی باش شیراز! قوی باش تبریز، قوی باش همدان! قوی باش البرز! قوی باش زنجان! قوی باش قزوین، کرمان، مشهد، گرگان ... نسخه‌ای که برای شما پیچیده شده است، نسخه‌یی همگانی است. ما چون اعتقادی به قرنطینه شهری و محلی نداریم، الان قرنطینه فردی و خانوادگی داریم، همانجا در خانه بمانید ما از راه دور وضع خراب همه شما را می‌دانیم، با این همه دوربین که گذاشته‌ایم، می بینیم، اگر نیاز به دارو و غذا داشتید اسنپ که هست، گفته‌ایم بچه‌ها اسنپ دارو را هم هرچه سریعتر آماده کنند با یک تماس درب منزل تحویل می‌گیرید، نیاز به اکسیژن داشتید، یعنی شرایط دارد وخیم و حاد می‌شود، اول پنجره را کمی باز کنید ... بعد بنشینید سر فرصت وصیتنامه خود را برای ان دسته از اعضای خانواده که کروناشون خفیف بوده بنویسید، اگر بلدید دعا کنید، دعا کنید، دعا کنید هوا گرم شود، هوا گرم شود با همین بزرگراه که تازه افتتاح کردیم، همین بعد از عید، همه با هم می‌رویم شمال، به کوری چشم آمریکا جوج می‌زنیم، تا آن موقع ویروس‌ها همگی مرده‌اند و غیرقعال شده‌اند. ما چون اعتقادی به قرنطینه شهری و محلی نداریم، الحمدلله تمام ایران را «بیمارستان» کردیم ... تلفات این ویروس - به نسبت ویروس‌های دیگر - خیلی کم است، همانطور که می‌بینید ما با این همه دوربین که کار گذاشته‌ایم از دور می‌بینیم، عددی نیستند اینها! قوی باش ایران!»

یادداشت | ۲۶ فوریه ۲۰۲۰:

در میدان جنگ، آنان که هیچ اعتقادی به ساخت سنگر ندارند، اولین کسانی هستند که تیر می‌خورند و پیام ویدیویی منتشر می‌کنند. آقای حریرچی! شما از دیروز مبتلا نشده‌اید، شما ۱۴ روز یا شاید بیشتر است که به کروناویروس جدید مبتلا شده‌اید، در تمام این مدت، در کلیه جلسات و نشست‌ها و مصاحبه‌ها بی آن که بدانید و حتی متوجه شده باشید مشغول انتشار ویروس بوده‌اید. شاید نیازی به گفتن نباشد اما خیلی احتمال دارد که وزیر بهداشت و شاید سایر و شاید اکثر وزرای دولت و حتی خود آقای روحانی هم درگیر این ویروس شده باشند. همه باید هرچه سریعتر تست کروناویروس بدهند و تا مشخص شدن نتیجه نهایی قرنطینه شوند. آقای حریرچی! کارمندان و کارکنان سازمان‌های مرتبط با شما، نمایندگان و خبرنگارانی که با شما در تمام جلسات و نشست‌ها در ارتباط بودند هم باید تست بدهند و قرنطینه شوند. آه ... یادم آمد شما و همکارانتان هیچ اعتقادی به «قرنطینه» ندارید! این اعتقاد نداشتن به قرنطینه در «ژن و ژنوم خوب» شماست، قطعا اعضای خانواده نیز هیچ نیازی به تست و قرنطینه ندارند. بنابر این شما نباید خود را قرنطینه کنید، سوار ماشین بشوید و همین امروز بروید سر کار! چون اعتقادی به قرنطینه ندارید خوب است سر راه سراغ سایر همکاران بروید و آنان را نیز از «کروناویروس خوب» خود مستفیض فرمایید. پیام ویدیویی شما را تمام شبکه‌های خبری دارند پخش می‌کنند! دیگر خود دانید.

کره جنوبی اکنون اعلام می‌کند بیش از ۱۰۰۰ نفر مورد کروناویروس مثبت دارد، ایتالیا بیش از ۳۰۰ نفر، در کل منطقه خاورمیانه بیش از ۱۲۰ مورد ابتلا به ویروس گزارش شده است، در تنها کشوری که در خاورمیانه این تعداد از تلفات (۱۵) را دارد و مسوولانش از شهردار و معاون کل وزارت بهداشت و رئیس بیمارستان و رئیس دانشگاه علوم پزشکی قم گرفته تا نماینده مجلس اینچنین گرفتار ویروس شده است ایران است. بعضی از رسانه‌ها با تعجب اعداد و ارقام منتشر شده از ایران را به دقت زیر نظر دارند و برخی معتقدند که با توجه به درگیر شدن مسوولان و پخش ویروس در کشورهای همسایه مشخصا از منشا ایران و بخصوص قم، معتقدند تعداد مبتلایان بیش از ۱۵ هزار نفر است. شهر قم ۱/۲ میلیون نفر جمعیت دارد، اراک کمی بیشتر از ۵۲۰ هزار نفر، ما که مردم این کشور هستیم خبر نداریم اولین مورد ابتلا در قم و اراک چه تاریخ و چه زمانی دقیقا گزارش شد، اگر همان روز دو میلیون نفر قرنطینه شده بودند، کارشناسان‌تان بیایند و بگویند چه اتفاقی می‌افتاد. اینها برای کشور و مردم کشور البته درس بسیار مهمی است که با هزینه‌ی بسیار باید آموخته شود.

۱۷ سال پیش را بخوبی به یاد دارم، در چین، بعد از اپیدمی سارس در ۲۰۰۲، ۲۰۰۳ چینی‌ها به خودشان آمدند و تکان خوردند، تمام زیرساخت‌های بهداشت و درمان، تولید وسایل و ملزومات حفاظتی و تولید تجهیزات مورد نیاز بیمارستان‌های خود را متحول کردند. آنان زمان را بخوبی درک کردند و برای مقابله با تهدیدهای مشابه آماده شدند و در کمتر از پانزده روز جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل و اجرای به موقع، سرعت عمل خود را به دنیا نشان دادند. مقامات چین دقیقا می‌دانستند چه هدفی دارند: «کاهش تعداد مبتلایان، کاهش تلفات، کاهش زیان‌های جبران‌ناپذیر اقتصادی، تولید بیشتر تجهیزات حفاظتی، قرنطینه بیش از ۵۶ میلیون نفر جمعیت دو استان چین، ساخت دو بیمارستان با گنجایش بیش از ۲۵۰۰ بیمار و مدیریت ۲۶ مرکز بزرگ دیگر در اوهان و هوبی، بسیج بیش از ۴۰ هزار پرستار و پزشک و اعزام به کانون حادثه. این بار با شیوع کروناویروس جدید و بیماری کووید ۱۹ اما برای چینی‌ها یک اتفاق دیگر هم افتاد و آن این بود که توصیه‌ای را قانونی کردن که خرید و فروش و خوردن گوشت حیوانات وحشی ممنوع شود. این درس و قدم بزرگی است برای چین اگرچه میلیاردها دلار به اقتصاد چین و مردم چین قطعا ضربه می‌زند اما آنان صدمات ناشی از این ضربه را پذیرفتند و این قانون را تصویب کردند. ما اما چه کردیم و چه چیزی به دنیا نشان دادیم و داریم نشان می‌دهیم؟ رییس‌جمهور محترم دو دستور صادر کردند، آخرینش «ریشه‌کنی» بیماری بود - آیا ریشه کنی این بیماری در حد و اندازه و توان ما هست اصلا؟! آیا ما دچار یک خودبزرگ‌بینی مزمن نشده‌ایم؟! مسوولان وزارت بهداشت یکی بعد از دیگری دارند تب می‌کنند تست می‌دهند، مثبت می‌گیرند! تازه، اقدام بعدی هم جالب است: افتتاح آزادراه تهران شمال - که واقعا خیلی مهم بود. - مسوولانی که اعتقادی به قرنطینه ندارند، در شرایط بحران، جاده و آزادراه باز می‌کنند که ویروس‌ها سریعتر به گرگان، مازندران و گیلان برسد - واقعا چه چیزی به دنیا نشان دادیم و داریم نشان می‌دهیم؟ جز این که چقدر بی برنامه، بی هدف، بی تجربه، بی تجهیزات و تا چه اندازه متزلزل و در همه سطوح و لایه‌های مدیریتی‌مان ترد و شکننده‌ایم. آیا غیر از این است؟

یادداشت‌های قدیمی‌تر را اکنون در روایتی از تاریخ شفاهی و فولکلور اینترنتی بخوانید ...

چنانچه مایلید پاسخ به سوالات یا موضوعات مشابه در شماره آینده روزنامه یا مجله تان منعکس شود؛ کافی است از طریق فرم تماس بالا درخواست خود را ارسال کنید. همچنین می توانید با آدرس پست الکترونیک journalist@webfaqt.com به صورت مستقیم مکاتبه کنید و درخواست برای نگارش مقاله را ارسال کنید.

متونی که به این ترتیب اینجا در سایت قرار می گیرند «کپی رایت» دارند. لطفا بدون اجازه کتبی و هماهنگی قبلی در نشریه چاپی و یا سایت یا وبلاگ آنلاین خود منتشر نکنید.

قم، صحن مطهر حضرت معصومه (س)

قوی باش قم! ... همه با هم هستیم، در کنار هم‌.

نقدی کوتاه بر سخنان سرکار خانم دکتر مینو محرز در مورد قرنطینه شهرها

یک پزشک، یک محقق و پژوهشگر، یک متخصص بیماری‌های عفونی وزارت بهداشت، یک رئیس مرکز تحقیقات ایدز ایران، یک استاد تمام (بازنشسته) دانشگاه علوم پزشکی تهران نشسته با خبرنگار یک سایت خبری صحبت می‌کند و در پاسخ به موضوع جنجالی «قرنطینه» ببینید چه می‌گوید: «قرنطینه لازم نداریم که! وقتی شما یک شهر را قرنطینه می‌کنید چقدر مثلا مشکلات برای آن شهر از نظر اقتصادی برای آن شهر برای مردم آن شهر ایجاد می‌شود! بالاخره آن شهری که قرنطینه شده یک مقدار مواد غذایی باید به آن برسد، یک مقدار خرید و فروش هست، یک عده دارند اینجا کار می‌کنند، یک عده باید بیایند و بروند و چیزهایشان به اصطلاح تبادلات تجاری دارند با همدیگر، خب این که میلیاردها ضرر می‌زند. بنابر این قرنطینه، اگر قدیم این کار را می‌کردند یک جای کوچک بود، یک شهر دوازده شاید تهران بزرگ ۱۴، ۱۵ میلیون جمعیت دارد مگر می‌شود قرنطینه کرد؟ حتی قم را ...... این است که اصلا با قرنطینه موافق نیستیم ما! این کار مال قرون وسطی‌ست، اصلا چیز جدید قرنطینه را توصیه نمی‌کند. چرا توی چین قرنطینه کردند ووهانو، آنجا در چین یک سیستم کمونیستی است، دولت دستور می‌دهد هر کاری که می‌خواهند می‌کنند، با زور، مثلا در آن فیلم‌هایش را که نشان می‌دهند می‌بینید چه جوری آقا آمده نمی‌خواهد چیز کند، تور می‌اندازند رویش ... اصلا یک کارهای بدوی که آدم اصلا حالش بد می‌شود اینها را می‌بیند!»

قرون وسطی! عهد بوق! خانم دکتر محرز، پیش از هر چیز لازم می‌دانم که برای یک عمر مطالعه، آموزش، پژوهش و خدمات ارزشمند شما و همینطور تمام دستاوردهای علمی شما به کشور عزیزمان تشکر و قدردانی کنم، به احترام شما و سن و سال‌تان و مویی که در راه خدمت به این سرزمین دوست‌داشتنی‌مان سپید کرده‌اید، از پشت این میز و رایانه، برخیزم و حتی اگر شده برای لحظه‌یی کوتاه تمام قد با احترام تمام بایستم. شما گرچه نبودید و ندیدید اما من واقعا برای شما و به احترام شما ایستادم. اما آنچه که از صحبت‌هایتان شنیدم و واژه به واژه اینجا برای خوانندگان روی کاغذ پیاده کردم واقعا مرا به فکر فرو برد، حقیقتش را می‌گویم، بیشتر از سی، سی و پنج سال است که لحظه‌ای از مطالعه و نگارش و ترجمه و پژوهش باز نایستادم، بسیار تعجب کردم، برخی به من گفتند «حالا تو هیچی نگو!» ... «مبادا چیزی بنویسی» بسیار سبک سنگین کردم و دیدم با این طرز تفکر و با این ایده و فکر، و با تصمیمی که افرادی چون شما اتخاذ کرده‌اند، به احتمال خیلی زیاد، عمری کم باقیمانده برایم، باید از این فرصت استفاده کنم، هر چه سریعتر برخی دیگر از افکار و عقایدم را به رشته تحریر درآورم گرچه ممکن است که دیگر خواننده‌ای هم بعد از این یادداشت نداشته باشم.

اما خانم دکتر، استاد گرانقدر! چطور ممکن است؟! موضوع، موضوع مرگ و زندگی است، موضوع، موضوع جان مردم است، چه بسیار افراد بی پناه و بی سرپرست می‌شوند، یک شرایط پیچیده است، چطور می‌توانید به عنوان یک پزشک که سوگند یاد کرده این حرف را بزنید و به یاد امور اقتصادی کسبه و بازار سخن بگویید. آن کسبه و تجار و بازرگانان که شما اشاره می‌کنید اول انسان هستند، پوست و‌ گوشت و استخوان، قلب و ریه و مغز دارند که اگر یکی از کار بیافتد، حتی برای لحظه‌ای کوتاه، کسب و کارشان را رها کرده در به در دنبال یک پزشک حاذق چون شما می‌گردند تا سلامت خود را باز یابند که بعد تازه بتوانند به سر کار و کسب‌شان بازگردند. قطعا با قرنطینه مشکلات بسیاری بوجود می‌آید و کسی منکر این نیست، اما اینجا دو موضوع مهم دیگر وجود دارد که یکی «جان» مردم است. دیگری بحث «ژنوم» انسان است و مساله جهش که پیش‌تر اینجا در یادداشت‌هایم به آن اشاره کرده‌ام. می‌فرمایید میلیاردها ضرر می‌زند، کاملا صحیح است، اما بعد از پایان بحران ویروس قابل بازگشت و قابل جبران است، اما آن پدری که فوت می‌کند، آن برادر یا شوهر یا کلا سرپرست خانواده‌ای که فوت کند را چگونه می‌خواهید جایگزین کنید؟! می‌فرمایید که اگر آن «عهد بوق» یا خیلی بهتر بود اگر می‌گفتید آن «عهد عتیق» - ۵۵۰ پس از میلاد - قرنطینه می‌کردند برای شهرهای کوچک بود، خانم دکتر آخر این چه حرفی است که می‌زنید، ونیز، رم، میلان، مارسی، مسکو، فرانکفورت، شهر‌های مختلف در بریتانیا، در مصر، ترکیه و اساسا خاورمیانه، شهرهای مختلف در چین، در تایوان، در هنگ‌کنگ، در کانادا، ایالات متحده امریکا، از بوستون، ماساچوست و نیویورک (بارها) گرفته تا در بالتیمور و میامی و ... درطول تاریخ قرنطینه را تجربه کرده‌اند. آیا این شهرها کوچک و کم اهمیت بوده‌اند؟! درست است که قرنطینه قدیمی و کهن است اما. منسوخ نشده، از بین نرفته و چین در تاریخ نام خود را ثبت کرد به عنوان اجرا و مدیریت تقریبا به موقع قرنطینه در قرن بیست و یکم، خانم دکتر! قرنطینه بیش از ۵۶ میلیون شهروند در دو استان مهم و صنعتی چین بزرگترین قرنطینه تاریخ بشر بود که بخوبی توانستند با این کار تاحدودی واقعا قابل توجه ویروس را مهار کنند. می‌فرمایید که مگر می‌شود تهران ۱۴ ، ۱۵ میلیونی را قرنطینه کرد؟ شما مثل این که اصلا متوجه اخبار نیستید، دو استان مهم و صنعتی چین با بیش از ۵۶ میلیون و شهر ۱۱ میلیونی اوهان قرنطینه شد و از یک ماه و نیم پیش در قرنطینه است. پس می‌شود! اگر عزم و اراده‌اش وجود داشته باشد و هدف (یا اهداف) این کار برای مجریان معلوم و مشخص باشد. یعنی تهدید را فهمیده باشند و برایش برنامه داشته باشند. می‌فرمایید قرنطینه مال قرون وسطی‌ست و اصلا چیز جدید این را توصیه نمی‌کند، متوجه این «چیز» نشدم! اما برای اطلاع شما باید بگویم که به لحاظ حملات تروریستی، بیوتروریسم و حملات شیمیایی در دهه‌های اخیر، اتفاقا توصیه شده است و کماکان دارند برایش آیین‌نامه می‌نویسند و روش‌های برخورد و قرنطینه جزو آنهاست و اصلا بحث مقیاس نیست، یعنی ممکن است یک یا چند محله مورد حمله ویروس یا شیمیایی را ببندند و قرنطینه یا تخلیه کنند یا کل شهر را و این بستگی به درجه و شدت و بزرگی بحران بوجود آمده دارد. باز نمونه‌اش الان می‌بینید که هم در ژاپن و هنگ کنگ روی دو کشتی انجام شد و هم در کره در محلات مختلف شهر و هم در ایتالیا، تنها جایی که ذست دست کرد و هیچ کاری انجام نداد ما بودیم در ایران که این دست‌مان به آن دست‌مان گفت و می‌گوید اول شما بفرمایید! افرادی چون من از همان اولین لحظات واکنش نشان دادیم، با آمار و ارقام صحیح و نزدیک به آنچه که دیدیم پیش آمد (که اخیرا بعضی‌ها که حتی سواد این حرف‌ها را ندارند چون چهار تا دوربین و میکروفون دورشان چیده‌اند و به یقه کت‌شان وصل کرده‌اند، فکر کرده‌اند واقعا هنرمند و خواننده و کارگردان و بازیگرند این امار و ارقام‌ را هم بر نمی‌تابند!) ... می‌فرمایید که چرا چینی‌ها قرنطینه کردند، چون آنجا کمونیستی است! نه خانم این حرف‌ها چیست و کدام است، به خودتان بیایید، اکنون چین یکی از بزرگترین قدرت‌های دنیا در مدیریت و تولید و سرمایه و اقتصاد است... هنوز خیلی‌ها سرهایشان را در برف فروکرده‌اند، بحث کمونیست، نیست، بحث قانون است، بحث آیین‌نامه است، بحث برنامه‌ریزی و توان مدیریتی است، بحث پیاده ساختن سیستم‌های درست آموزشی است، بحث رقابت است، بحث بازاریابی است، بحث فروش است، بحث ایجاد حس اعتماد و اطمینان خاطر در شهروندان است، بحث مدیریت بیش از یک هفتم جمعیت دنیاست. شوخی نیست. تربیت، آموزش حرفه‌ای، تجهیز و گسیل چهل هزار پزشک و پرستار با تجهیزات کامل، برپا کردن دو بیمارستان ظرف کمتر از ده روز با تمام تجهیزات به منطقه حادثه دیده در زمان بحران. ادم باید چشم‌هایش را باز کند و درس بگیرد و بعد همین‌جا پیاده‌کند. اعتقادی به قرنطینه ندارید؟! این یک موضوع کاملا شخصی است. باید کسانی از شما و همکاران‌تان سوال کنند که قانون ما چه می‌گوید، در شرایط بحرانی که پیش امده آیین‌نامه‌‌هایتان چه می‌گوید، مشاوران بین‌المللی مثل سازمان جهانی بهداشت چه گفتند و توصیه کردند؟ اعتقادی نداریم که نشد حرف ... نشد استدلال.

الان برای مبارزه با همین کروناویروس جدید، همه پزشکان توصیه می‌کنند به استفاده از الکل، یک هزار و یکصد سال پیش، رازی الکل را کشف کرد ( حدود ۹۲۰ میلادی) این هم مال عهد قدیم و کهن است چه کار کنیم؟ استفاده کنیم یا این که نه ..‌. همین رازی «اسید سولفوریک» را کشف کرد، امروز از آن برای ضدعفونی استفاده می‌کنند، همین رازی «داروساز» اسید کلریدریک و سرکه و صدها داروی دیگر را ساخت و به جامعه پزشکی آن دوران و حتی تا امروز معرفی کرد. چه کار کنیم؟ چون مربوط به عهد قدیم و کهن یا به قول شما مال عهد بوق هستند اینها، کنارشان بگذاریم؟

بگذارید یک مثالی بزنم، شما داخل اتومبیل یا اتوبوسی نشسته‌اید که داخل آن وسیله‌ی نقلیه، بوی گند و تعفن به مشام می‌رسد، چند نقطه در ماشین آتش گرفته، زیر پایتان کرم‌ها دارد وول می‌زند، تمام شیشه مقابل و کنارتان بخار گرفته بیرون را هم نمی‌توانید ببینید، اتش دارد دود می‌کند، چند نفر هم بد جور سرماخورده‌اند به صورت شما سرفه می‌کنند، آیا شما با آن بوی گند تعفن و دود و گاز منوکسید کربن و احتمال خفگی و سرماخوردگی و تصادف به راه خودتان ادامه می‌دهید یا این که خودرو را به کنار جاده هدایت می‌کنید؟ اگر راننده اتوبوس بخواهد به ادامه مسیر در همین شرایط پافشاری کند شما چه عکس‌العملی نشان می‌دهید؟ راننده در این شرایط غیرقابل تحمل به شما می‌گوید: «چی؟! ترمز؟! توقف؟! جابجایی و جداسازی مسافران مریض از ادم‌های سالم؟! قرنطینه؟! اون که مال عهد بوقه ... - بعد هم دستش را بگذارد روی بوق اعصاب خرد کن و ممتد و با غش غش خنده‌های هیستریک (hysteric) هی بوق بزند و مسخره‌تان کند و ادامه دهد و بگوید - نه بابا ... شوخی می‌کنید؟! خانم جان ما هیچ اعتقادی به این حرف‌ها و هیچ اعتقادی به قرنطینه نداریم و با همین شرایط با فشار دادن پا روی پدال «گاز حداکثری» ادامه می‌دهیم!» واقعا خانم دکتر! واکنش شما چیست و‌چه خواهد بود؟

از زمانی که بحران کروناویروس در چین شروع شده است دائم دارم شبکه‌های خبری چین و آلمانی زبان و انگلیسی زبان را مانیتور و دنبال می‌کنم. با دقت نظرات کارشناسان و متخصصان چینی و آلمانی و بریتانیایی و آمریکایی را دنبال می‌کنم، یادداشت بر می‌دارم و اینجا به صورت یادداشت‌هایی ارایه می‌دهم. واقعا می‌گویم نقطه‌نظرات کارشناسانه‌یی که از شما آورده‌ام واقعا شرم‌آورترین نظر کارشناسانه‌یی بود که به عمرم دیده و شنیده بودم. نمی‌دانم اما احتمال می‌دهم که باید حتما تسلط خوبی به زبان انگلیسی داشته باشید و برای همین پیشنهاد می‌کنم فقط چند روز، روزی حداقل یکی دو ساعت کانال CGTN چین را بگیرید و خوب و با دقت نگاه کنید و گوش کنید ببینید دکترها و کارشناسان چینی چگونه برخورد و مقابله با این بحران جهانی را تحلیل می‌کنند. همیشه و هنوز فرصت برای یادگیری هست. دقت کنید به طرز برخورد، طرز تلقی و نگرش، انتخاب واژگان، جمله‌بندی‌ها، محتوا، زبان بدن، شیوه تحلیل، آمار و ارقامی که چطور کارشناسان و متخصصین از همین چین کمونیستی و البته سایر نقاط دنیا، با دقتی مثال‌زدنی مطالب و نظرات کارشناسی خود را ارائه می‌دهند. در همان یکی دو ساعت وقتی که صرف می‌کنید مطمئنم مطالب بسیار آموزنده‌ای خواهید یافت، چه بسا ممکن است شما را اصلا از این رو به آن رو کند، متحول‌تان کند.

چنانچه مایلید پاسخ به سوالات یا موضوعات مشابه در شماره آینده روزنامه یا مجله تان منعکس شود؛ کافی است از طریق فرم تماس بالا درخواست خود را ارسال کنید. همچنین می توانید با آدرس پست الکترونیک journalist@webfaqt.com به صورت مستقیم مکاتبه کنید و درخواست برای نگارش مقاله را ارسال کنید.

متونی که به این ترتیب اینجا در سایت قرار می گیرند «کپی رایت» دارند. لطفا بدون اجازه کتبی و هماهنگی قبلی در نشریه چاپی و یا سایت یا وبلاگ آنلاین خود منتشر نکنید.

✓ ببینید | پاسخ به سئوال مهم این روزها: چرا لازم است مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل شوند اما قرنطینه شهرها اشتباه است؟ | در خبرآنلاین

درباره «روایتی از روزنامه‌نگاری»

پیش از اختراع ماشین چاپ و آغاز صنعت چاپ و نشر، اولین و ابتدایی‌ترین نوع روزنامه‌نگاری محدود بود به حرف و حدیث‌های مردم. تجار، ملوانان و ماجراجویان و مسافران سرزمین‌های دور و نزدیک که اولین روزنامه‌نگارانی بودند که اخبار سرزمین‌های دور و نزدیک را جمع‌آوری می‌کردند و این اخبار را با خود به سرزمین مادری و وطن‌شان می‌آوردند و اینها بودند که اخبار و داستان‌های خبری را برای دیگران «روایت» می‌کردند. پس از اینها، دوره‌گردان و فروشندگان خرد کالا و خدمات بودند که روایت‌هایی را که شنیده بودند برای مردمان عادی دیگری که می‌دیدند بازگو می‌کردند. همین جا ببینید که «روزنامه‌نگاری» تا چه حد به «بازاریابی» و «فروش» کالا و خدمات نزدیک است. ... پس از اینها قدیمی‌ترین نسل از کاتبان دست به کار می شدند و آنچه از روایت‌های مختلف شنیده و دیده بودند برای استفاده آیندگان بر روی پوست حیوانات و برگ درختان و بعدها بر روی کاغذ می‌نوشتند تا برای نسل‌های آینده باقی بماند. روزنامه‌نگاری به شکل سنتی و پس از اختراع چاپ اما در اواسط قرن شانزدهم در ونیز ایتالیا در قالب «اعلامیه‌های مکتوب» که به قیمت یک گزتا (واحد پول ونیز دران زمان) فروخته می‌شد اما بسیاری شروع رسمی روزنامه نگاری را از قرن ۱۸ می دانند. جمع آوری و توزیع و پخش اخبار و اطلاعات به شکل صوتی و تصویری در قالب رادیو تلویزیون از قرن بیستم و اینترنت هم همانطور که می‌بینید از اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم آغاز شد.

معتقدم و سخت بر اين نظر، چون هميشه، تاکيد و پافشاري دارم که ما در ايران امروزمان روزنامه نگار به معناي‌ واقعي کلمه يعني ژورناليست نداريم. ژورناليسم داراي ارکاني است که به دلايل مختلف در اين گوشه از دنيا (خاورميانه و شرق دور) فراموش شده است. روزنامه نگاري در ايران فاقد دقت، کنجکاوي و حرکت در سمت و سوي منافع مردم است. اين آفتي است که به جان اين رشته در اين مملکت افتاده است و اگر فردي از جان گذشته، بخواهد فقط يکي از اين ارکان را مورد توجه و عنايت قرار دهد، ديگر نامش را در هيچ روزنامه و رسانه اي نخواهيد يافت. روزنامه نگاري که بخواهد اطلاعات و اخبار و آمار و ارقام صحيح را با دقت جمع آوري کند از همان ابتدا به در بسته زده است، به غلط هدايت می‌شود و به سادگي خواهيد ديد که هيچ مرکز و اداره و سازمان خبری و آماري حاضر به پاسخگويي صريح و صحيح به او نيست. در اينجا، ناگهان تمام منابع ارتباطي و اطلاعاتي، طبقه بندي شده و محرمانه تلقي می‌شوند. (تابان خواجه‌نصیری، تهران - سی و یکم شهریور ماه ۱۳۸۷)

درباره روزنامه‌نگاری اگر بخواهیم چیزی بگوییم همین قدر کافی است که یادی کنیم از «گابریل گارسیا مارکز» نویسنده کلمبیایی و برنده جایزه نوبل ادبیات. مارکز از روزنامه‌نگاری به عنوان بهترین حرفه جهان یاد می‌کند. این نویسنده فقید "صد سال تنهایی" که خود نویسندگی را با روزنامه‌نگاری آغاز کرده است می‌گوید: "هیچ شغلی بهتر از روزنامه نگاری نیست."

پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در مقطع کارشناسی (لیسانس) به سازمان صدا و سیما رفتم و در آنجا به مدت دو سال در اداره بین الملل و نیز برای گروه ورزش در تولید مشغول به کار شدم. ترجمه متون بسیار متعدد و مهمی در آن سازمان بر عهده ام قرار گرفته که دو اساسنامه‌ی اتحادیه‌های سازمانهای رادیوتلویزیونی آسیا و اقیانوسیه موسوم به ABU ‌و سازمانهای رادیوتلویزیونی کشورهای اروپایی موسوم به EBU از جمله مهمترین ترجمه‌های تخصصی ام در آن سازمان بود. همچنین ترجمه اپیزودهای برخی برنامه های ورزشی متعددی که در آن مقطع زمانی در جدول پخش برنامه های ورزشی تلویزیون قرار داشت بر عهده ام بود.

همان زمان در اوایل دهه ۷۰ برخی از اولین کارها و اخبار علم و فن‌اوری‌های مهم آن زمان در زمینه‌های مختلفی چون ارتباطات و بخصوص ارتباطات ماهواره‌ای نیز مقالات متعددی در رابطه با رویدادهای ورزشی مهم همچون المپیک و یا تجهیزات پخش رادیوتلویزیونی و ارتباطات ماهواره ای و ... در هفته‌نامه سروش منتشر شد. در اوایل دهه ۷۰ و بعد از اواسط دهه ۷۰ همکاریم با سازمان‌های فرهنگی و هنری، چاپ و نشر کتاب و ناشرین و مطبوعات به صورت جدی آغاز شد و اولین کارهای روزنامه‌نگاری‌ام از جمله مصاحبه‌ها، مقالات و نوشته‌ها و پژوهش‌هایم در نشریاتی چون علم الکترونیک و کامپیوتر، شبکه و ... و بعدها در نشریات دیگری چون «فرهنگ مردم» و ... منتشر شد. از آن سالها، دو سه مطلب و مقاله و مصاحبه‌هایی که داشتم بسیار برجسته بود: در «علم الکترونیک و کامپیوتر» برای اولین بار در چارچوب یک سری مقالات پشت هم اولین کسی بودم که در مطبوعات شروع کردم به آموزش مفاهیم اولیه و اساسی وب و اینترنت و علی الخصوص شروع کردم به آموزش زبان علامت‌گذاری HTML و جاوااسکریپت. دیگر، حاصل بیش از شش ماه پژوهش وضعیت موجود اینترنت و کارکرد و کاربرد حرفه‌ای آن در آن زمان و آن سالها، منجر شد به نگارش چندین و چند گزارش مختلف، از جمله پژوهشی تحت عنوان «سایبرپانک» که در علم الکترونیک و کامپیوتر منتشر شد.

از اوایل دهه هشتاد تا حال حاضر مقالات و مطالب و ترجمه‌هایم اکثرا در همین سایت و در وبلاگ‌های مرتبط و یا سایت‌های مرتبط و بعد چاپ و نشر آنها در مطبوعات و نشریات متعدد بوده است که برخی از آنها به مرور به عنوان نوع یا نمونه ای از کارهای ترجمه‌ام برای دریافت به صورت فایل پی دی اف یا لینک فعال به منبع روی سایت یا اینترنت قرار می گیرد.

درباره «روایتی از علم و فن‌آوری»

علم نوعی فعالیت فکری و عملی است که شامل مطالعه سیستماتیک ساختارها و رفتارهای فیزیکی و طبیعی جهان از طریق مشاهده و آزمایش است. بنابر این تعریف، هر گونه فعالیت فکری و عملی که پروسه و مسیری غیر از این را دنبال کند، فعالیتی غیرعلمی یا شبه علمی است. ...

تکنولوژی یا فن‌آوری (واژه‌ای از ریشه‌ی یونانی است به معنی "علم هنر و صنعت"، ۱) Techne به معنی "هنر، مهارت، تردستی" و ۲) -logia به معنی -شناسی - به عبارتی دیگر به مجموع تکنیک‌ها، مهارت‌ها، روش‌ها و فرآیندهای مورد استفاده در «تولید» گفته می‌شود. تولید کالا و عرضه خدمات برای تحقق یافتن اهداف مشخص و مورد نظری است تا به واسطه‌ی آن انسان زندگی بهتر و راحت تری داشته باشد، در این مسیر تحقیقات علمی و فن‌آوری می‌تواند مجموعه‌ای از دانش و فنون، فرآیندها و موارد مشابه را دربر بگیرد، یا می‌تواند در ماشین‌ها جاسازی شود تا به این ترتیب امکان بهره‌برداری از آنها حتی برای افرادی که هیچ اطلاع دقیقی از کارکرد یا کارکردن با آنها را ندارد نیز فراهم شود. در این فرایند سیستم‌ها (به عنوان مثال ماشین‌آلات) با استفاده از فن‌آوری، شیوه‌های انجام کار را تغییر می‌دهند و مطابق با استفاده از سیستم، آن را به گونه‌ای تغییر می‌دهند که در نهایت نتیجه مورد نظر حاصل می‌شود. در حالی که در حال نوشتن این متن بودم چندین و چند مثال به ذهنم رسید که شما می‌توانید با تجسم آن مثال‌ها مفهوم تکنولوژی را بهتر درک کنید. مثلا ماشین‌های بزرگی که برای حفر تونل طراحی شده‌اند (TBM) این ماشین‌ها ترکیبی از فن‌آوری‌های مختلف هستند که در کنار هم قرار گرفته‌اند برای انجام و اجرای سریعتر و دقیق‌تر کارهای بسیار بزرگ و شگرف. یا مثلا توربین‌های بخار بسیار بزرگ که با آنها برق تولید می‌شود. ساده‌ترین شکل فن‌آوری ، توسعه و استفاده از ابزارهای اساسی است. کشف ماقبل تاریخ چگونگی کنترل آتش و انقلاب نوسنگی بعد از آن، خیلی چیزها را تغییر داد و متحول کرد، کشاورزی را متحول کرد، منابع غذایی موجود را افزایش داد و همه ی اینها به سرعت باعث شد تا انسان با پختن خوراک خود به مرور باهوش‌تر شود. اختراع «چرخ» که حاصل همین هوشمندی است باعث شد تا انسان به مسافرت و کنترل محیط خود بپردازد. تحولات در زمانهای تاریخی مختلف، از جمله دستگاه‌های چاپ، دستیابی به برق و تلگراف و تلفن و اینترنت ، بسیاری از موانع فیزیکی که در مقابل «ارتباطات» بین انسان‌ها بود را به سرعت كاهش داده به ما انسانها این اجازه را داد كه در مقیاس جهانی آزادانه‌تر در تعامل باشیم. همه اینها مانند معجزه‌ یا معجزه‌هایی است که پشت هم برای انسان رخ دادند و با آنها انسان به مقطع کنونی از تاریخ حیات خود بر کره زمین رسید که به فضا و به لبه‌ی منظومه شمسی سفر کرده است، از دورترین کرات عکس برداری می‌کند و به سفرهایی طولانی تر و مهیج‌تر می‌اندیشد.

حدود سیصدوشصت تا ششصد سال قبل از میلاد مسیح، اولین تفکرات و اندیشه‌های فلسفی بشر توسط یونانی‌ها پایه‌ها و مبانی اصلی «علم» را بنیان نهاد. در فاصله همین ۲۵ قرن مباحثات فلسفی مختلفی در مورد استفاده از علم و فناوری بوجود آمده است و اختلاف نظرها در مورد اینکه آیا فناوری وضعیت انسان را بهتر کرده، بهبود بخشیده یا نه، وضع آن را بدتر کرده است، اختلاف نظرهایی وجود دارد. که از میان اینها می‌توان به تفکراتی چون نئودوديسم، آناركوبدويسم و جنبش‌هاي ارتجاعي مشابه اینها اشاره کرد که با انتقاد از توسعه و فراگيري تكنولوژي، اظهار مي‌كنند كه اين مسیر و این امر رو به انحطاط است و در نهایت به محيط زيست صدمه زده و می زند و افراد و انسان‌ها را به کلی با هم بيگانه کرده و مي كند. از طرف دیگر طرفداران ایدئولوژی‌هایی مانند transhumanism (تراانسان گرایی) و techno-progressivism (پیشروگرایان فن‌آوری)، پیشرفت تکنولوژی را به نفع جامعه و شرایط انسانی می‌دانند.

تراانسان‌گرایی یا Transhumanism (که از آن به اختصار H+ یا h+ نیز یاد می شود) یک جنبش فلسفی بین‌المللی است که با توسعه و ایجاد فن‌آوری‌های پیشرفته، پیچیده و گسترده‌ برای تقویت حافظه، عقل و فیزیولوژی انسان موافق است و از آن حمایت می‌کند و بر همین اساس با اعمال تغییراتی در ژنوم انسان با مقاصدی مانند شبیه‌سازی و یا ترکیب با تجهیزات و روبات‌های هوشمند موافقت دارد. در این فضا به این موضوع و بحث ربات‌ها و اساسا هوش مصنوعی بیشتر پرداخته می‌شود.

در فاصله‌ی سی سال گذشته، با کنجکاوی، عشق و علاقه‌یی عجیب به حال و آینده بشر و آینده علم و تکنولوژی اندیشیده‌ام و از هر فرصتی برای آموختن و آموزش بیشتر استفاده کرده‌ام. در این مسیر، مقالات و یادداشت‌های متعددی نوشتم که برخی از آنها را شما در صفحاتی که قبلا در فیسبوک داشتم ملاحظه کرده‌اید اکنون، اینجا در این فضا دنبال می‌کنید. از اوایل دهه هشتاد تا حال حاضر مقالات و مطالب و ترجمه‌هایم اکثرا در همین سایت و در وبلاگ‌های مرتبط و یا سایت‌های مرتبط و بعد چاپ و نشر آنها در مطبوعات و نشریات متعدد بوده است که برخی از آنها را به مرور برای دریافت به صورت فایل «پی دی اف» یا لینک فعال به منبع روی سایت یا اینترنت اینجا قرار می‌گیرد.
فنجان‌های روبرو - تابان خواجه‌نصیری - ۲۰۱۹

درباره «روایتی از کپی رایت»

حدود چهل سال پیش همزمان با آغاز انقلاب شروع کردم به آموختن موسیقی و ساز گیتار را به عنوان ساز اصلی و موسیقی پاپ و بعدها جز و بلوز را به عنوان سبک یا ژانر موسیقی‌های مورد علاقه‌ام انتخاب کردم. آن زمان هیچ دیدی از آینده این نوع موسیقی وجود نداشت و حتی حمل و نقل ساز تا حدود یک دهه بعد از انقلاب ممنوع بود. ...

هفت هشت سال بعد شروع کردم به آهنگسازی و ترانه‌سرایی، اولین ترانه‌هایم را سی و دو سال پیش ساختم و برخی از آنها را در آلبومی گردآوردم تا در موقعیتی مناسب برای دریافت مجوز اقدام کنم. اوایل دهه هفتاد صدا و سیما برای اولین بار اقدام به پخش برخی از آثار نزدیک به موسیقی پاپ کرد و اواسط دهه هفتاد مجموعه‌ای از حدود ده ترانه را برای دریافت مجوز به وزارت ارشاد بردم. در اولین بررسی‌ها شورای شعر و موسیقی وزارت ارشاد به کارهای من در حوزه ترانه و موسیقی مجوز نداد و روی تمام بندهای اشعار و کلام ترانه‌هایم خط قرمز کشیدند. سرنوشتی که از آن می‌توانم به عنوان اولین شکست زندگی‌ام در دوران جوانی یاد کنم.

اواخر دهه هفتاد دوستانی با من تماس گرفتند که تابان چه نشسته‌ای که فردی به نام هومن بختیاری در فرهنگسرای شفق به همراه گروهش دارد چند تا از ترانه‌های تو را با نام بردن از افراد دیگری به عنوان شاعر و آهنگساز می ‌خواند و اجرا می‌کند. بلافاصله اقدام به پیگیری کردم و با این فرد تماس گرفتم او را از ادامه این حرکت منع کردم. در شرایطی که وزارت ارشاد به صاحب اصلی اثر مجوز نداده بود داشتند ترانه‌هایم را می‌خواندند و اجرا می کردند و با آن پول در می‌اوردند. خبرهایی می‌رسید که برخی از خوانندگان در کیش دارند ترانه هایم را می‌خوانند در حالی که من در کش و قوس و درگیر امور بروکراتیک (کاغذبازیهای اداری مربوط به دریافت مجوز) بودم.

همین باعث شد تا من بحث کپی‌رایت را به صورت خیلی جدی از همان زمان دنبال کنم. اوایل دهه هشتاد مطلع شدم که فردی به نام وحید حاجی‌تبار یکی از ترانه‌هایم را با عنوان «توی مهتاب» در آلبومی به نام «عشق‌های دروغین» ضبط و منتشر کرده است با مجوز وزارت ارشاد اسلامی، تمامی آن بندهایی که برای من خط قرمز کشیده بودند را حاجی تبار موفق به دریافت مجوز شده بود! چند وقت بعد از آن در شبکه ماهواه ای ام آی تی وی فرشید نوابی در برنامه زنده - گیتار شکسته - (که حتی نام برنامه‌شان را هم از روی ترانه‌ام برداشته بودند) ادعا کرد که سازنده این اثر یعنی ترانه «شعر کوچه» است. این قطعه تضمینی از شعر کوچه شادروان فریدون مشیری است که با اجازه خود ایشان در سال ۶۶ ساخته بودم. بلافاصله با این افراد تماس گرفتم و آنها را از اجرای ترانه‌ام منع کردم و شرح این ماجراها را در نامه ای سرگشاده برای وزارت ارشاد و مطبوعات آن زمان نوشتم و ارسال کردم.

بخش «روایتی از کپی رایت» اساسا اختصاص دارد به بیش از بیست سال تمام دوندگی‌ها و فعالیت‌هایم برای احقاق یک حق ساده از دست رفته و پامال شده ام به عنوان شاعر، آهنگساز، خواننده و نوازنده گیتار و پدیدآورنده این ترانه‌ها در ایران. وزارت ارشاد اسلامی هیچگاه به تابان خواجه‌نصیری برای اجرا و ضبط آثارش تاکنون هیچ مجوزی نداده است.

برداشت ادبی! در موسیقی پاپ ایران
نوشته: تابان خواجه‌نصیری
هنر موسیقی - مرداد ۸۵
لینک دانلود فایل پی دی اف

https://tinyurl.com/ycw7zjmd

بونگ جون هو کارگردان فیلم «انگل» برنده چهار اسکار

به روایت آمار و ارقامی که در رسانه‌های مختلف از آن جمله در شبکه خبری ان‌ت‌فا آلمان منعکس شده است، تعداد بینندگان تلویزیونی برنامه اهدای جوایز آکادمی و اسکار سال به سال کمتر و کمتر شده است. در سال ۲۰۱۴، این برنامه در آمریکا ۴۳ میلیون بیننده داشت، سال گذشته حدود ۳۰ میلیون بیننده و امسال وضع از این هم بدتر بود‌. مراسم اسکار امسال ۲۳.۶ میلیون بیننده داشت. اسکار کم رمق و بی‌جان و بی مجری هالیوود یک فیلم خارجی را به عنوان بهترین فیلم انتخاب کرد و به آن چهار اسکار داد. یک اسکار هم دادند به برد پیت که برود تا یک مدتی حالش را ببرد. التون جان هم نتوانست حالی به مراسم بدهد.

درباره «روایتی از فرهنگ و هنر»

فرهنگ و هنر يكی ديگر از علاقمند‌ی‌های من است. در اين يادداشت‌ها از فرهنگ و هنر، ادبيات، شعر، داستان و موسيقی و كتاب خواهم نوشت. از هفت هشت سالگي شعر و شاعری را دوست داشتم، يادم مي‌آيد كه تازه خواندن و نوشتن را شروع كرده بودم كه دلم مي‌خواست كتابچه شعری هم برای خودم درست كنم و بالاخره هم اين كار را كردم و پراكنده، اولين نوشته‌هايی را كه در آن زمان فكر می‌كردم چيزي جز شعر نيست در دفترچه‌ی كوچكي گرد آوردم. شاهدم از اين ماجرا کسی است كه شايد تنها چند روز بعد از تهيه‌ی دفترچه آن را به نفع آيندگان مصادره كرد! . ...

نمي‌دانم، شايد هنوز آن دفترچه كوچك را پهلوي خودش نگاه داشته باشد. روزی مي‌گفت، اين را نگاه داشته‌ام كه يك روزی اگر براي خودت كسي شدی، آن را چاپ كنم تا همه بدانند كه اوايل، چه شعرهاي مزخرفی می‌گفتی! فکر می‌کرد با این کار منصرف می‌شوم و شعر و شاعری را به کل کنار می گذارم. بعد از آن، شعر گفتن و داستان نوشتن را كنار نگذاشتم، اينها علاقه‌های من بود، چطور مي‌توانستم آنها را كنار بگذارم.

برايم مهم نبود كه ديگران درباره چيز‌هايی كه می‌نوشتم بخصوص اشعارم برای خرگوش‌ها و گربه‌ها و گنجشک‌ها چه فكری می‌كنند، فكر می‌كردم كه وقتی آدم احساسی دارد يا وقتی فكری و انديشه‌ای در سرش دارد که چرخ می زند، وقتی مي‌تواند بخواند، می‌تواند بنويسد و خوب خيلي حيف است كه ننويسد. پس برای همین نوشتم، اما برای خودم و ديگر دفترچه‌ای هم برای نوشته‌هايم درست نكردم، حالا كه سنم از پنجاه گذر کرده دارم خودم را برای دور افتخار با پرچم آماده می کنم.

حالا که دور تا دورم را كاغذ و نوشته‌هايی فراگرفته كه فکر می کنم تنها راه باقی‌ماندنشان در اين است كه آنها را به صورت اين يادداشت‌ها در اين سایت بياورم. نمي‌دانم تا چه حد موفق مي‌شوم كه اين يادداشتها را جمع‌اوری كنم، اما هر چه باشد، سعی مي‌كنم، آنهایی را در اينجا قرار دهم كه نه فقط خودم، كه ديگرانی هم كه آنها را خوانده يا شنيده‌اند پسنديده‌ باشند. شايد اين از دل نوشته‌هايم به دلتان بنشيند كه اگر اين چنين شد، نظراتتان را برايم بنويسيد، خوشحال مي‌شوم آنها را بخوانم و بدانم.

در فاصله‌ی سی چهل سال اخیر برخی از یادداشت‌ها، اشعار و یا داستان‌ها یا ترجمه‌هایم و یا حتی برخی از طرح‌ها و کاریکاتورهایم در نشریات یا سایت‌های مختلف منتشر شده است که شما در این قسمت به مرور با آن‌ها آشنا می‌شوید و در این بخش یا تحت همین عنوان فرهنگ و هنر آن مطالب را برای مطالعه خواهید یافت.

وبلاگ نماد تاریخ شفاهی و فولکلور اینترنتی
نوشته: تابان خواجه‌نصیری
نشریه فرهنگ مردم -
لینک دانلود فایل پی دی اف

مقاله قدیمی وبلاگ نماد تاریخ شفاهی و فولکلور اینترنتی

درباره «روایتی از ترجمه فنی و واژگان تخصصی»

رشته‌ی تحصیلی و دانشگاهی ‌ام در اصل زبان انگلیسی و ترجمه است و الان در حدود سی سال است که هر روز درگیر کارهای مرتبط با زبان و ادبیات انگلیسی، زبان‌شناسی، فرهنگ نویسی، ترجمه و ترمینولوژی رشته‌های مختلف علوم و ترجمه متون فنی و تخصصی هستم. شما برای این که بتوانید ترجمه خوب و قابل قبولی از یک متن تخصصی ارائه دهید لازم است که آشنایی و حتی تسلط خوبی نسبت به موضوع و رشته ی اصلی زبان مبدا داشته باشید و این امر نیازمند مطالعه دقیق و بسیار در آن رشته ‌ی تخصصی است. تصویری که اینجا ملاحظه می‌کنید کتیبه ی معروف رزتاست،کتیبه ای که در مصر باستان یافت شده و (با قدمتی حدود ۴۰۰۰ سال) کهن‌ترین کتیبه‌ای است که روی آن یک متن به سه زبان نوشته شده است و در حقیقت قدیمی ترین و معروف ترین نماد ترجمه است. ...

بار دیگر در بحث ترجمه ما با موضوع بسیار مهم کپی رایت روبرو هستیم و لازم است که مترجمین و مراکز نشر ایران به این موضوع توجه ویژه ای داشته باشند. در جهان، صنعت چاپ و نشر ایران را جدی نمی گیرند چرا که ما کپی رایت نداریم و این قانون و حقوق بسیار مهم در کشور ما جدی گرفته نشده است برای همین رویکرد من در رابطه با بحث ترجمه، بیشتر یک رویکرد تحقیقی و پژوهشی است به این معنا که در فاصله سی سال گذشته ترمینولوژی و بحث واژگان تخصصی و ترجمه‌های فنی بخصوص در رابطه با صنایع و رشته ‌های مرتبط با رایانه‌ها، شبکه و وب و اینترنت و برنامه‌نویسی یا اساسا فن آوری اطلاعات بسیار حائز اهمیت بوده است.

پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در مقطع کارشناسی (لیسانس) به سازمان صدا و سیما رفتم و در آنجا به مدت دو سال در اداره بین الملل و نیز برای گروه ورزش در تولید مشغول به کار شدم. ترجمه متون بسیار متعدد و مهمی در آن سازمان بر عهده ام قرار گرفته که دو اساسنامه‌ی اتحادیه‌های سازمانهای رادیوتلویزیونی آسیا و اقیانوسیه موسوم به ABU ‌و سازمانهای رادیوتلویزیونی کشورهای اروپایی موسوم به EBU از جمله مهمترین ترجمه‌های تخصصی ام در آن سازمان بود. همچنین ترجمه اپیزودهای برخی برنامه های ورزشی متعددی که در آن مقطع زمانی در جدول پخش برنامه های ورزشی تلویزیون قرار داشت بر عهده ام بود.

همان زمان در اوایل دهه ۷۰ برخی از کارها و اخبار علم و فن‌اوری های مهم ارتباطات و نیز مقالات متعددی در رابطه با رویدادهای ورزشی همچون المپیک و یا تجهیزات پخش رادیوتلویزیونی و ارتباطات ماهواره ای و ... در هفته‌نامه سروش منتشر می‌شد. در اوایل دهه ۷۰ نگارش و ترجمه برخی از متون سخنرانی مدیران رده بالای صدا و سیما و از جمله مهمترین آنها متن برخی از سخنرانی های ریاست وقت آن سازمان را انجام داده بودم. از اواسط دهه ۷۰ همکاری با سازمان‌های فرهنگی و هنری، چاپ و نشر کتاب و ناشرین به صورت جدی آغاز شد و اولین ترجمه‌هایم در نشریاتی چون علم الکترونیک و کامپیوتر، شبکه و ... و بعدها در نشریات دیگری چون «کامیاب» و «فرهنگ مردم» و ... منتشر شد.

از اوایل دهه هشتاد تا حال حاضر مقالات و مطالب و ترجمه‌هایم اکثرا در همین سایت و در وبلاگ‌های مرتبط و یا سایت‌های مرتبط و بعد چاپ و نشر آنها در مطبوعات و نشریات متعدد بوده است که برخی از آنها به مرور به عنوان نوع یا نمونه ای از کارهای ترجمه‌ام برای دریافت به صورت فایل پی دی اف یا لینک فعال به منبع روی سایت یا اینترنت قرار می گیرد

در «روایتی از کار از راه دور» - آمریکا و گزارشی از برنامه‌های موفق در رابطه با دورکاری از سال ۲۰۱۳

بر اساس یک مطالعه و آمار و ارقامی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد در ایالات متحده آمریکا، ۹۰٪ سازمان‌ها برنامه‌های «کار از راه دور» را در دستور کار خودشان قرار داده بودند که در پایان یک دوره مطالعاتی، مشخص شد تنها ۳٪ از این سازمانها برنامه‌های خودشان را متوقف ساخته‌اند و این نشان می‌دهد که از آن زمان، برنامه‌ها با موفقیت همراه بوده و پیش رفته است.

در یک سری از جلسات مشاوره‌ای و سمینارهایم به صورت مفصل در رابطه با بحث «کار از راه دور» و بخصوص اهمیت «دورکاری» و ضرورت و نیاز به آن در ایران گفته و یا در مقالات و مطالب و یادداشت‌های متعدد برای سایت‌ها و وبلاگ‌ها مطرح ساخته‌ام که اگر یک زمانی می‌گفتیم و می‌نوشتیم که «دورکاری» هم می‌تواند یکی از گزینه‌های روی میز صاحبان مشاغل و مدیران سازمان‌ها و کسب و کارها باشد، امروز «کار از راه دور» یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است. شرح و رئوس مطالب ارائه شده در مجموعه سمینارهای مرتبط با «کار از راه دور» و آنچه در این جلسات و سمینارهای مرتبط با آن مطرح می‌شود به زودی بر روی سایت قرار می‌گیرد. اما شما برای دریافت بروزرسانی‌ها کافی است از طریق فرم تماس در بالای همین صفحه اقدام کنید. در متن پیام بنویسید «کار از راه دور» و بعد به نامه الکترونیکی یا رایانامه‌یی که برایتان ارسال می‌شود پاسخی ارسال کنید. به این ترتیب شما بلافاصله در فهرست خبرنامه‌های مرتبط با بحث «کار از راه دور» و «دورکاری» یا زیرمجموعه‌‌های آن که از این سایت - سایت رسمی تابان خواجه‌نصیری - ارسال می‌شود قرار می‌گیرید.

کوتاه و مختصر درباره تابان خواجه‌نصیری

تابان خواجه‌نصیری - نویسنده، مترجم، پژوهشگر، روزنامه‌نگار و سخنران - متولد ۱۳۴۶، ساكن تهران است. وی از سال ۱۳۶۸ تاكنون در زمینه‌ها‌ی مختلف و مرتبط با كامپیوتر، ارتباطات و اینترنت، بازاریابی اینترنتی و بازاریابی از طریق رسانه‌های اجتماعی، علوم و فنون مختلف مطالعات و پژوهش‌های متعددی داشته است. او دیوانه‌وار عاشق منظومه شمسی، خورشید، کره زمین، ایران، مردم، علوم، فنون و هنرهای مختلف و «در یک نگاه» عاشق مطالعه و یادگیری مداوم است. ...

در فاصله‌ی ۳۰ سال گذشته تابان خواجه‌نصیری با رسانه‌های متعددی از جمله صدا و سیما (روابط بین‌الملل و گروه ورزش صدا و سیمای جمهوری اسلامی)، نهادها و موسسات تحقیق و توسعه، فعالان مطبوعاتی، فرهنگی و هنری، ناشرین، شرکت‌ها و سازمان‌ها و مراکز تحقیقاتی و پژوهشی متعدد همکاری داشته است.

مطالب و مقالات و مصاحبه‌های متعددی از خواجه‌نصیری در سایت‌های خبری و خبرگزاری‌ها، جراید و مطبوعات کشور از جمله روزنامه‌های ایران، سرمایه، حیات نو اقتصادی، تفاهم و مجلات و نشریاتی چون سروش، علم الكترونیك و كامپیوتر، شبكه، كامیاب، آشیانه، هنرموسیقی و فرهنگ مردم، تجارت و تبلیغات، بازاریابی اینترنتی و ... منتشر شده است.

علاوه بر سخنرانی و ارائه سمینارهای مرتبط با فن‌اوری اطلاعات و بازاریابی دیجیتالی و بازاریابی از طریق پست الکترونیک، خواجه‌نصیری همچنین با سایت‌های اینترنتی داخلی و خارجی متعددی در رابطه با طراحی سایت، مدیریت سایت، بازاریابی الکترونیکی، بازاریابی رسانه‌های اجتماعی، نگارش و ترجمه متن و بازاریابی محتوا و بومی سازی متن وب، مطلب و مقاله، تولید محتوا، هماهنگی، مشاوره و همكاری داشته است.

سایت وب اف ای کیو تی دات کام سایت رسمی تابان‌ خواجه‌نصیری است که از هفتم ماه اوت سال ۲۰۰۰ روی اینترنت قرار دارد و هدف و قصد نهایی آن علاوه بر ارائه طیف وسیعی از علاقمندی‌ها، مطالعات، پژوهش‌ها، نگرش‌ها و نگارش‌ها، ایجاد یک پل ارتباطی با مخاطبین و هواداران و نیز در عین حال ارائه آرشیو مجموعه‌ای از برخی مقالات و یادداشت ‌های منتشر شده و منتشر نشده، تصاویر، اشعار و نوشته‌های خواجه‌نصیری بر روی اینترنت است.

به‌ دنبال‌ تعريفي‌ جامع‌ از اسپم یا هرزنامه

Spam چيست؟ آيا مي توان تعريفي دقيق و جامع از آن ارائه داد؟ آيا اين موضوع، تنها به دايره فضاهاي مجازي و اينترنت ربط دارد؟ آيا مردم ما از اين قضيه آگاهي دارند؟ آيا آن را مي شناسند؟ اين مقاله یی قدیمی اما راه گشا که در يكي از شماره هاي قدیمی نشريه «آشيانه» - که دیگر منتشر نمی شود - به چاپ رسيده است.

[ نسخه دسکتاپ ] [ نسخه موبایل ]

از میان خبرها: با گوگل‌فوتوز می‌توانید متون درون عکس‌ها را جستجو کنید

گوگل می‌تواند به جستجوی متون نوشته شده در عکس‌ها بپردازد و حتی از این پس می‌توان متن‌های موجود در عکس‌ها را کپی کرد.

در روایتی از بازاریابی اینترنتی؛ پاسخ به پرسش‌های متداول: بازاریابی آنلاین چیست؟

تعریف «بازاریابی آنلاین» در خود این عبارت به روشنی بیان شده است. بازاریابی آنلاین همان بازاریابی اینترنتی است. با بازاریابی آنلاین، ما کالا یا خدمات یک فرد، یک موسسه یا یک شرکت را روی اینترنت، تبلیغ، بازاریابی و ترویج می‌کنیم و پیش می‌بریم. اساس این نوع بازاریابی در جذب یک تعداد وسیع و انبوه از مخاطبین و توزیع و پخش پیام تبلیغاتی در سطحی جهانی است.

در فاصله دو دهه گذشته تا به امروز ما از شیوه‌های مختلفی در بازاریابی آنلاین استفاده کرده‌ایم که این شیوه‌ها عبارت بوده‌اند از رسانه‌های بی‌سیم و پست الکترونیک. بازاریابی آنلاین یک ترکیب و یا ملقمه‌یی است از بکارگیری روش‌هایی خلاقانه و جنبه‌های فنی از خود اینترنت و سرویس‌هایی که این فضای فوق‌العاده ارائه می‌دهد. شما اکنون می‌بینید که ما روی اینترنت علاوه بر تبلیغ و فروش کالا و خدمات، «طرح و توسعه» نیز داریم و اینها موضوعاتی است که باعث شده تا بحث «بازاریابی آنلاین» یا اساسا «بازاریابی اینترنتی» یک سر و گردن بالاتر از «بازاریابی سنتی» قرار گیرد.

در روایتی از متن، محتوا و مدیریت محتوا - درک ارتباط با مشتری برای یافتن ایده‌هایی جهت تولید محتوا فوق‌العاده مهم است

مطالعات و تجربیات ما در فاصله سالهای گذشته و کار با طیف وسیعی از صنایع و یا کسب و کارهای مختلف ما را به یک اصل اساسی رسانده است و ان اصل درک ساده این مفهوم است که هر خدمتی که ارائه می‌دهید و یا هر نوع محصول یا محصولاتی را که می‌فروشید، بازاریابی با استفاده از «محتوای مؤثر» در ارتباط با مشتری یا مشتریان بالقوه و و تداوم و حفظ ارتباط با مشتریان کنونی و بالفعل شماست که منجر به فروش و اساسا فروش بیشتر در کسب و کار و تجارت شما می‌شود. ...

خیلی ساده می‌توانم بگویم که در بازاریابی محتوا آنچه که ما تولید می‌کنیم چه متنی باشد که خودمان می‌نویسیم و یا از منابع مختلف اما موثق و درست تهیه و ترجمه کرده یا جمع‌اوری می‌کنیم، از عکس‌ها و تصاویر، فایل‌های صوتی و تصویری و ویدیویی، نمودارها و جداول اطلاعات و آمار و ارقام و ... همه و همه، برای استفاده مخاطبین‌مان روی سایت‌هایمان قرار می‌گیرد. ما از طریق این مواد و ترکیبات است که مرحله به مرحله به مخاطبین‌مان آموزش های لازم را ارائه می‌کنیم. اینها در واقع محتوایی است که می‌تواند «پایه و اساس» اکثر برنامه‌های بازاریابی باشد. در این فاز، قصد مان این است که از طریق ایجاد و حفظ این ارتباط، کمک کنیم مشتری با کالا و خدمات ما آشنا شود و ما در این مسیر آموزش‌های لازم را به او ارائه کنیم.

در سال ۲۰۱۸، eMarketer تخمین زد و اعلام کرد که تقریبا ۹۰٪ شرکت‌های B2B در ایالات متحده از بازاریابی محتوای دیجیتال استفاده کرده‌اند.

از بیست سال پیش به این طرف شرکت‌ها و کسب و کارهای کوچک، متوسط و بزرگ در حال تولید محتوا هستند، افراد متخصص بر روی اینترنت با نوشتن مطالب و مقالات مفید، همه و همه در حال آموزش دادن به مشتریان احتمالی خود هستند. شرایط به گونه‌ای است که شما بخوبی احساس می‌کنید که گویی اینترنت و تولید محتوای مناسب برای کالا و خدمات مختلف در جوامع بشری اساسا به نوعی حالت و وضعیت اشباع رسیده است. اینجاست که اصلاح برنامه‌ها و روش‌ها بسیار مهم می شود و این یک کار تخصصی است که از عهده نوامدگان به صحنه‌ی اینترنت برنمی‌آید. وقتی که این کار درست و به خوبی انجام شود ، بازاریابی محتوا به امری چند وجهی تبدیل می‌شود. بسیاری از نوامدگان به صحنه اینترنت و تولید محتوا به درک مناسبی از این مفهوم نوین نرسیده‌اند و برای همین باعث تلف شدن سرمایه‌های شرکت‌ها در بازاریابی اینترنتی و بخصوص بازاریابی محتوا می‌شوند.

مطالبی که عالی تهیه و تنظیم، نگارش یا ترجمه شوند و در اختیار مخاطبین هدف قرار گیرند باعث ایجاد نوعی «آگاهی» می‌شوند، تا بعد همین مطالب هستند که به ما و شرکت یا موسسه و سازمانی که اداره می‌کنیم و پیش می‌بریم تا محصول (کالا و خدماتی) به مشتریان و مصرف کنندگان مان ارایه کنیم به ما به عنوان تولیدکننده اعتبار دهند و برای فروشندگان ما به دلیلی محکم برای ایجاد و حفظ ارتباط موثر و مستمر با مشتریان احتمالی در آینده بدل شوند.

بگذارید همین جا یک مثال بزنم، Demand Metric نشان داده است كه بازاریابی محتوا باعث می‌شود تا فروش ما تا ۳ برابر بیشتر از بازاریابی سنتی باشد و این در حالی است که ما می دانیم که بازاریابی محتوا، با تولید محتوای درخور توجه مخاطبین مان با ۶۲٪ هزینه كمتر به این میزان از فروش دست می‌یابیم. علاوه بر این، گزارش DemandGen نشان می‌دهد که ۷۵٪ از خریداران B2B قبل از تصمیم گیری برای خرید، از محتوایی که شما و تیم بازاریابی شما تهیه کرده است به عنوان یک رسانه تحقیقاتی استفاده می‌کنند.

من در جلسات مختلف بوضوح در رابطه با این موضوع صحبت کرده‌ام و نشان داده‌ام که ما دائما باید در کار خلق «ایده‌های نو» باشیم. یعنی فضای‌ اینترنت و وب تعاملی 2.0 و رقابت شدیدی که ایجاد شده این را از ما می‌طلبد بنابر این از هر فرصت و امکانی باید استفاده کنیم تا در میان مردم، مشتریان و مخاطبین احتمالی‌مان، ببینیم اینها به چه نوع مواد و متریالی، چه بافت و چه ترکیبی از انواع «متن و محتوا» نیاز دارند. توجه داشته باشید که ما در این مرحله می‌خواهیم با محتوایی که خلق می‌کنیم ابتدا با آنان ارتباط برقرار کنیم. درک این «ارتباط» فوق‌العاده مهم است. محتوایی که ساخته و پرداخته می‌شود با تشخیص نیاز مخاطب به آموزش است. به این مفهوم که ما در ارتباطات خودمان متوجه نیازهای اطلاعاتی و آموزشی مشتریان و مخاطبین‌مان می‌شویم که در نتیجه می‌فهمیم که بخش از عمده تلاش ما روی این محور باید سوار شود و قرار بگیرد.

چنانچه مایلید پاسخ به سوالات یا موضوعات مشابه در شماره آینده روزنامه یا مجله تان منعکس شود؛ کافی است از طریق فرم تماس بالا درخواست خود را ارسال کنید. همچنین می توانید با آدرس پست الکترونیک journalist@webfaqt.com به صورت مستقیم مکاتبه کنید و درخواست برای نگارش مقاله را ارسال کنید.

متونی که به این ترتیب اینجا در سایت قرار می گیرند «کپی رایت» دارند. لطفا بدون اجازه کتبی و هماهنگی قبلی در نشریه چاپی و یا سایت یا وبلاگ آنلاین خود منتشر نکنید.

در روایتی از بازاریابی با پست الکترونیک: حتی دیگر نیازی به فکر کردن نیست برای شرکت در سمینارهای بازاریابی با پست الکترونیک همین امروز اولین گام را بردارید و اقدام کنید!

بگذار تا ببینیم... آیا شما می‌دانید بازاریابی از طریق پست الکترونیک چیست یا نه، اگر می‌دانید، و دارید از این روش استفاده می‌کنید شما چند گام جلو هستید، اگر نمی‌دانید و هنوز خودتان را با یک استراتژی بازاریابی از طریق ایمیل یا پست الکترونیک برای کسب و کار و تجارت خودتان تجهیز نکرده‌اید و شروع به اقدامی نکرده اید؟ آن وقت توصیه من به شما این است که در اولین فرصت با من برای جلسه بسیار بسیار مهمی که من در آن به صورت یک سمینار نکات مهم در اولین گام‌ها در بازاریابی از طریق پست الکترونیک را با شما بازگو خواهم کرد.

در این مرحله هیچ نیازی به تماس تلفنی نیست کافی است فرم بالای این صفحه سمت چپ را پر کنید - از طریق کامپیوتر دسکتاپ به سایت وارد شوید - و در آن قسمت مربوطه «مشاوره، مصاحبه یا مقاله در زمینه ی ...» بنویسید «شرکت در سمینارهای بازاریابی از طریق پست الکترونیک» اطلاعات اولیه بلافاصله و اطلاعات بیشتر در صورتی که به اولین ایمیل از طرف ما پاسخ دهید به مرور برایتان ارسال می‌شود. می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که شما مسیر درست را انتخاب کرده‌اید و کمپین‌های ایمیل شما خواسته‌ها و نیازهای مشترکان را برآورده می‌کند؟

هشدار امنیتی: گرفتن دامنه gov. کار چندان سختی نیست و مشکل از همین جا شروع می‌شود

بسیاری از مردم فکر می‌کنند که دامنه‌های gov. که اساسا اختصاص دارند به سازمان‌ها و مراکز دولت فدرال آمریکا امن و مطمئن هستند چرا که حتما گرفتن دامنه‌های gov. کاری سخت و پیچیده است و فیشرها و اسکمرها و اسپمرها بخاطر همین نمی‌توانند سراغ این دامنه‌ها بروند و از طریق آنها به فریب کاربران اینترنت اقدام کنند. برایان کربز یکی از متخصصین صاحب نام امنیت اینترنتی اخیرا در پستی در سایتش اعلام می‌کند که از پژوهشگری که نخواسته نامش آشکار شود ایمیل دریافت کرده مبنی بر این که اتفاقا چقدر راحت توانسته با ساخت یک ایمیل در جیمیل و دریافت یک اکانت تلفن صوتی و جعل چند سربرگ به نام (واقعی) شهردار یک شهر کوچک و دور افتاده در امریکا، تنها با پر کردن یک فرم آنلاین برای خودش یک دامنه gov. ثبت کند.

مردم روی اینترنت - و بخصوص مردم خودمان در ایران که علاقه بسیاری به گرین‌کارت و تحصیل و سفر‌های لاکچری و ... به آمریکا و اروپا و سایر نقاط دنیا دارند - باید روی اینترنت خیلی حواس‌شان به این موارد و موارد مشابه جمع باشد. لینک به متن اصلی و مفصل مطلب برایان کربز را اینجا و در بخش انگلیسی سایت آورده‌ام و مطالعه آن را به علاقمندان و پژوهشگران امنیت شبکه و سایت‌های اینترنتی و بویژه کارشناسان در پلیس فتا توصیه می‌کنم.

اینجا بخوانید - متن به زبان انگلیسی است در Krebsonsecurity.com ...

در روایتی از موفقیت: هیچ چیز بهتر از تشویق نیست!

در زندگی همیشه سوالاتی هست که هنوز هیچ پاسخی برای آن وجود ندارد. علم و دانش و آگاهی های انسان اگرچه در فاصله یکصد سال گذشته به سرعت افزایش یافته اما هنوز موضوعات و سوالات گاه پیچیده گاه حتی به ظاهر ساده‌ای لاینحل باقی مانده است و دانشمندان برای آن هیچ پاسخی ندارند. به عنوان مثال، هنوز هیچ دانشمندی نتوانسته علت این امر را توضیح دهد که چرا آب داغ سریعتر از آب سرد یخ می زند. آیا می‌دانستید؟ آیا توضیحی برای این سوال دارید؟ آیا می‌دانید چطور می‌توانید به سادگی این موضوع را آزمایش کنید؟ آیا سوالات و موضوعات مشابه این به ذهنتان راه یافت؟ فرصت کردید کمی درباره این سوال فکر کنید. شباهت های جالبی بین این موضوع با رویدادها و پدیده های روزمره دیگری از زندگی ما در طبیعت وجود دارد. مثلا کسی که دارد برای بهتر شدن زندگی اش بسیار بیشتر تلاش می کند، بسیار جنب و جوش دارد را خیلی سریعتر و خیلی راحت تر می‌توان با یکی دو حرف و نگاه از ادامه راهش بازداشت و مایوسش کرد. کافی است کمی کم محلی‌اش کنید تا به کل متوقف شود. هیچگاه! هیچوقت این کار را نکنید! هیچ چیز بهتر از تشویق نیست! بر شور و شوق شان بیافزایید. شاید آنها همان دانشمندی شوند که نیازشان داریم. شاید روزی مشکلی را برطرف کردند. شاید سوالی را پاسخ گفتند، مساله یی را حل کردند.

افلاطون می گوید: «هیچگاه کسی را مایوس و نومید نکنید بخصوص اگر می‌بینید و می‌دانید که پیوسته و مداوم در حال پیشرفت است اگرچه آرام و آهسته!» روی این بحث بیشتر فکر کنید. آن ظرف داغ و پر شور ممکن است یک دوست باشد، یک برادر، یک خواهر، یک هموطن، با حرفی و سخنی نسنجیده متوقفش نکنید مایوسش نکنید. بگذارید ادامه دهد.

اعلاميه کپي رايت ما

© Nicolás Muñoz/​EyeEm.com

فنجان‌های روبرو - تابان خواجه‌نصیری - ۲۰۱۹

© Nicolás Muñoz/EyeEm.com